Günümüzde ağır ağır yayılmış olan basmakalıp düşüncelerin başında, demokrasilerde her türlü gizliliğin nefret edilecek bir şey olduğu ve dolayısıyla karar alma süreçlerinin berraklığındaki her türlü ilerlemenin vatandaşların bir zaferi olacağı düşüncesi gelmektedir. Bu inancın başlangıcı basit ve son derece onurludur: Baskı rejimleri sessizliğe bürünmüşlerdir. Sansür kurulları, karanlık dolaplar, gizli baskılar... Dolayısıyla, ilk bakışta, özgür bir ülkede her şeyi anında bilme arzusu son derece meşrudur.
Teknolojik ilerlemeler sayesinde, kendi kendini anında okuyabilen bir toplum: Görünürde bundan daha mutluluk verici ne olabilir?... Radyo, televizyon sonunda bir tür doğrudan demokrasinin ilerleyişini büyük bir ulusun boyutlarına yaymaya olanak tanımıyorlar mı? Gelecek bin yıl için baştan çıkarıcı bir rüya. Yine de dikkatli olalım: Kabus o kadar da uzak değil. Kendi kendine sürekli olarak, her an, tümüyle açık olan bir topluluk, mutlak totalitarizmin yeniden canlanması demek olacaktır.
Sayfa 331Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.