Işık patavatsızdır ve sen mutsuzken gözünün içine baka baka kızdırır seni. Güneş, bir mutluluk kıvrımını açımlar, fakat "çokluk", hiçbir zaman şiirin kaynağı olmamıştır.
Çünkü hiçlikle dolu gözlerimiz başımıza artık hiçbir şeyin gelmeyeceğini söyler ve rahatlatır bizi. (syf 60)
.
.
.
Hiç ve Tanrı arasında bir adım bile yoktur, çünkü Tanrı "hiç" in pozitif ifadesidir. (syf 40)
Tanrısallık takıntısı dünyevi sevgiyi yok eder. Bir kadın ve Tanrı... Aynı anda ikisini birden tutkuyla sevmek mümkün değildir... Bir kadın bizi Tanrıdan kurtarabilir aynı şekilde Tanrı da bizi bütün kadınlardan kurtarabilir.