" Yaşam, karşımıza çıkan bütün suları, zaman zaman dibe batsak da yüzeye çıkarak aşmaktan ibarettir"
Bu kitabı en güzel anlatan çıkarım bence bu. Ikezawa, çok klişe bir durumu, kendi yaratıcılığını zenginleştirmek için uyuşturucu deneyimine başlamasını ve bu durumun gittikçi bir bağımlılık haline gelerek uydurma bir suçlama doğrultusunda hapse atılması üzerine ablasının girip ressam kardeşin kurtarılmasını konu alan bir plot ile önümüze getiriyor. Olaylar hem Tetsuro (ressam ), hem de ablası Katsuro tarafından anlatılıyor.
Kitabı 5 yıldız kılan durum bana göre, çok sıradan kavramların önümüze getirilmesi ve aslında bizim batı-toplumların karşı karşıya kaldığı, hukuk, devlet, yozlaşmakta olan kültürel ve bireysel erozyonumuza bir ışık tutmasıydı. Kullanılan bazı alt metinler özellikle cidden muazzamdı.
Toplumda elitist yaklaşım içinde olan kişilerin kendilerini toplumdan soyutlamaları Katsuro olarak çok naif bir şekilde öne konuluyor.
Ikezawa, her ne kadar doğululuk ve Avrupalılık kavramlarını bazen okurun gözüne az da sıkan şekilde soksa da betimlemeleri,dilinin akıcılığı tarafından güzel bir eserdi. Tabii ki olay akışlarını okuduğunuzda biraz daha ayrıntılanmasını beklediğiniz durumlar söz konusu.
Umudun, bireyselliğin ve kendimizi olduğumuz gibi kabullenip, yaşamda cidden ne kadar anın içindeyiz algısı kitapta çok güzel verilmişti.
Herkese iyi okumalar
