Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Tuğçe

Benim bu kırık hayatımı, bu hasta ruhumu tamire gayret eden varlığınla şimdiye kadar beni yaşattın, artık kafi yavrum kafi.
Reklam
Gözyaşları ruhu boğulmaktan kurtarır derler. Ah, bu yaşlar olmayaydı bilmem yaşayabilecek miydim?
Kalemini kalbinin kanına batırıp bütün acılarını bu sayfalara yazmıştır.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İçindeki şeytanı beslemek için bahaneler arıyorsun. Ve dünya bu bahaneleri bulman için fazlasıyla cömert bir yer.
Sayfa 289Kitabı okudu
Yine de insandan umudu kesmemeli. Yoksa cehennemi yaşamak için ölmeye gerek kalmaz.
Sayfa 263Kitabı okudu
Reklam
İç ne güzel şey… iç ne güzel sırdaş. Her şeyi saklıyor. Kimseler göremiyor, duyamıyor, bilemiyor.
Sayfa 173Kitabı okudu
Umut etmeye ve masalların içinde kaybolmaya ihtiyacımız var. Hayat karşısında başka türlü direnemeyiz.
Sayfa 159Kitabı okudu
“Aşk… ne amansız bir fırtına! Eti kemikten, kanı damardan, nefesi bedenden ayıracak kadar.” “İnsanı da insandan…” diye ilave etti.
Sayfa 120Kitabı okudu
Kanları karışanlar değil, dertleri karışanlar gerçek kardeş olurlar.
Sayfa 120Kitabı okudu
Reklam
Ama bir kalp taşıdığını söyleyen insan, aynı zamanda bin yarayı da beraberinde taşımaz mı?
Sayfa 120Kitabı okudu
Dünya dediğin böyle bir yer işte be yaparsın. “Dun” kökünden türemiştir. Arapça aşağılık manasına ihtiva eder.
Hayatla hayal arasındaki mesafe, bir harften çok daha fazlasıdır ey asi derviş! Sen de bunu anlayamıyorsun işte! Ömür kuşunun tüyleri birer birer uçup gitti.
“Ey hayat! Seni bu kadar kıymetli tutuşum ölüm sayesindedir.” - Seneca
Sayfa 189Kitabı okudu
Ya hiç sevmedin kendini, Kimse sevmiyor diye. Ya da bir tek sen sevdin seni, Kimse sevmiyor diye.
Sayfa 176Kitabı okudu
468 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.