Standa gelen bir grup kişiden biri, diğerlerine şöyle bir kitap önerisi yapıyor:
"Hayvan Çiftliği, herkesin okuması gereken bir kitap. Günümüz Türkiyesi. Bir domuzun diğer hayvanlara yönetimdeki üstünlüğü çabası..."
Günümüz Türkiyesi varoluşsal acılar çekmek için uygun değil. Çünkü aslan ekmeği yutmak üzere!
Bütün hayvanlar eşittir ama bazıları daha eşittir.
Hayvan Çiftliği 2020 de okuduğum bir kitaptı.Okuduğum kitapları eklerken bu kitabı okurken bu kadar beğenip yorum yapmadan geçmek haksızlık olur diye düşündüm.
Tarih her zaman tekerrürden ibaret bu kitap bunun somut bir göstergesi gibi.İnsanlar üzerinden değil çok güzel seçilmiş hayvanlar -özellikle köpekler ve koyunlar- üzerinden sömürgeciliğin anlatılışı aslında Stalin dönemine vurgu çekiyor ama benim aklıma günümüz Türkiyesi de o kadar geldi ki!! Bazı kelimelerin daha süsleyip şekillendirip hayvanlara karşı kullanılması,geçmişin -hayvanların çoktan unuttuğu- çok kötü hatırlatılması ve eskiden çok çok iyi olduklarının vurgusu yapılması.
Sonuç mu? Sorunu düzeltmek yerine sorunun kendisi oldular.Gideni aratmadılar ve neyi eleştirdiyseler o oldular.Kitaptan bir alıntıyla bitirelim:
“Özgürlüklerini savunmayanların ödedikleri bedel ağır olur.”
Nerde kalmıştım
Kadim istanbulun Haçlı seferlerinden Başlayıp Osmanlı'nın yıkılma döneminde yaşanan işgal ve günümüz Türkiyesi
Tapınak şövalyelerinden Masonlara siyasal ve ekonomik oyunlara
İttihat ve Terakki cemiyetiden Teşkilatı mahsusaya
Osmanlı dönemininin yıkılmaya yakın sürecindeki savaşlarda ekonomik krizi çözmek için yabancı bankalardan alınan borçların arkasındaki gizli kalmış Rothschild ailesi
Ve yine bu dönemde para alıp para satan sarrafların bankerlere dönüşmesine Galata ve perada Avrupai tarzda zevk ve sefa içerisinde yaşayan gayri müslimlere ve daha fazlası.
Günümüz Türkiyesi...
Bir vakta erdi ki bizim günümüz
Yiğit belli değil mert belli değil
Herkes yarasına derman arıyor
Deva belli değil dert belli değil
Fark eyledik âhır vaktin bittiğin
Merhamet çekilüp göğe gittiğin
Gücü yeten soyar gücü yettiğin
Papak belli değil kürk belli değil
Adalet kalmadı hep zulüm doldu
Geçti şu baharın gülleri soldu
Dünyanın gidişi acaip oldu
Koyun belli değil kurt belli değil
Başım ayık değil kederden yastan
Ah ettikçe duman çıkıyor festen
Harabe yüz tuttu bezmi gülistan
Yayla belli değil yurt belli değil
Çarh bozulmuş dünya islâh olmuyor
Ehli fukaranın yüzü gülmüyor
Ruhsâtî ne dediğini bilmiyor
Yazı belli değil hat belli değil...
Âşık Ruhsâtî