bir kare mavi
@hashtaghk
yeni mezun; işsiz
space
130 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
ᴢᴀᴍᴀɴıɴ ʏᴀɴᴋısı • sᴇʀᴅᴀʀ ᴄ̧ᴀᴛᴀᴋ #kitapyorumu
“sevdiğim herkes gittiyse ben neden buradayım?”
uzun zamandır okuduğum en iyi kitaplardan birinin yorumuyla geldim bugün.
başkarakterimiz, eser’in ilk gençlik yıllarından başlayarak hayatına konuk oluyoruz. ilk aşkı müzeyyen sayesinde nasıl yaşıtlarından farklılaşıp okumaya ve kitaplara yöneliyor, bu okumalarının akabinde yazmaya devam ediyor…
ilk aşkı müzeyyen’den sonra zeynep ile diyar diyar geziyor. bizde bu gezintide eser’e eşlik ediyoruz. fakat bu gezintinin sonunda annesi hastalandığı için tekrar memleketine dönüyor eser ve biz çok çarpıcı bir gerçekle burun buruna geliyoruz.
sizce bu gerçek nedir?
eser kendiyle ilgili neyi öğreniyor?
evlenmek üzere olduğu zeynep bir anda neden ve nasıl ortadan kayboluyor?
daha bir çok soruyla bizi şok eden müthiş bir finaldi. ben okurken sonunu asla bu şekilde tahmin etmemiştim. hem üzüldüm hem de gerçekten inanamadım.
yazarın kalemi oldukça akıcı ve sizi tek bir satır bile sıkmadan içine alıyor. cümlelerin arasında eser’in dünyasında kayboluyorsunuz. ben başlarda anı tarzında bir kitap olacak gibi düşünmüştüm fakat harika kurgulanmış bir hikayeydi. betimlemeler, kendimize yöneltebileceğimiz anlamlı sorular, şimdiye kadar gözümüzden kaçan kıymetini bilemediğimiz anılarımız… güzel bir sorgulama serüveni oldu benim için.
bu kitabı okumayan çok şey kaçırır. muhakkak okuyunuz. 
bir kare mavi 
Zamanın Yankısı 
Serdar Çatak
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
ʟᴀɴᴇᴛʟɪ ᴋış • ᴡᴇɴᴅʏ ᴡᴇʙʙ #kitapyorumu
tess bell, aile büyüklerinden kalan evinde bir tadilat yapmaya ve burayı pansiyon olarak kullanmaya karar verir. bunun için yıllardır kilitli olan ve içeriden sürekli sesler geldiğini duyduğu odayı açtırır. sürekli sesler gelmesine rağmen oda açıldığında içinde hiçbir şey bulamaz. büyükbabasından tablolar haricinde. fakat bu tablolarla ilgili bir gizem vardır. tablolar yan yana konulduğu zaman bir giz perdesini aralamaktadır.
soluksuz okuyacağınız, korkuyu, gerilimi iliklerinize kadar hissedeceğiniz harika bir kitaptı. çok satanlar ödüllü bu kitabı okurken neden ödül aldığını çok iyi anlıyorsunuz.
yazarın kalemi akıcı, betimlemeleri, olay akışı oldukça güçlü ve sizi sayfaların arasında bir gezintiye çıkarıyor. bu gezintide ise korkuyu hissetmekten kendinizi alıkoyamıyorsunuz. korku sevenleri tatmin edecek, türe yeni başlayanları ise türü sevdirecek bir kitap. bir kare mavi 
Lanetli Kış Wendy Webb
“İtirafı zor olan hakikatlerin saklanması daha zordur. “
Sayfa 75 - iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
𝐬𝐨𝐧 𝐢𝐧𝐬𝐚𝐧, 𝐦𝐚𝐡𝐬𝐞𝐫, 𝐮𝐥𝐮 𝐝𝐢𝐯𝐚𝐧 • 𝐬𝐚𝐟𝐟𝐞𝐭 𝐚𝐤𝐤𝐚𝐲𝐚 #kitapyorumu
“ey insan, sığınmayı mı tercih ediyorsun? yüzleşmeyi mi?”
akkaya, bu eserinde insanın varoluşsal sorgulamalarını soru cevap şeklinde derinlemesine ele alırken, aynı zamanda toplumsal açıdan da eleştirmeyi ihmal etmiyor.
kitapta, insanın varoluşsal yolculuğunu, mahşer gününe dair olası sorgulamaları işlerken, aynı zamanda insanın iç dünyasındaki çatışmaları ve arayışları da akıcı bir kalemle işliyor. yazarın, dil ve anlatımı, oldukça akıcı bir şekilde okuru derin düşüncelere ve sorgulamalara davet ediyor.
yazar, eserinde insanın hatalarını, görmezden geldiklerini, yapabilecekken rahata kaçtığı durumları ve varoluşsal çaresizliğini konu ediniyor. kitapta, sadece bireyin özüne, iç dünyasına değil toplumsal yozlaşmalara, dini kullanan insanlara da kalemini dokunduruyor.
yazar bu kitabıyla akıcı ve yalın anlatımıyla oluşturduğu ölümden sonrasıyla ilgili okuyuculara derinlemesine düşünme, kendini sorgulama fırsatı veriyor.
sizde benim gibi bazı durumları yeniden gözden geçirmek, düşünmek, kendinizle küçük bir yolculuğa çıkmak isterseniz kitabı mutlaka okumalısınız.
biz bu kitabı 
Yayınevi ve 
Ayşen Sıla moderatörlüğünde okuduk.
bir kare mavi 
Son İnsan, Mahşer, Ulu Divan Saffet Akkaya
ey insan, çıplaklığından neden utanıyorsun ?
“ya hak, ben insanın bedensel çıplaklığını hep ahlaksızlık olarak gördüm ama zihinsel çıplaklığımın yani cahilliğimin kevaşe halinden hiç utanmadım.”
Sayfa 37 - kaktüs kitapKitabı okudu
