nur tosun
@havva_tsn
ben suyun bir dakika durduğu
durunca boğulduğu bir yerdeyim.
lise
İstanbul
22 Temmuz
56 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini
nur tosun tekrar paylaştı.
Kan ve beden... Nasıl da kırılganlardı. Silahlar ya da bombalarla parçalayarak birini öldürmek, ne kadar da kolaydı.
Okur Takip Önerileri
İnsanın çok büyük mutluluklara ihtiyacı yoktur Tolganay. Bir çiftçi için mutluluk, kendi tarlasını sürüp ekmek ve ürün almaktır.
Öfke içinde büyüyoruz. Oturduğumuz semte, sokağa, odalara, eşyalara, kış aylarında güçlükle ısıttığımız, eskimiş, ortası çukur pamuk yataklara öfke duyarak büyüyoruz.
Ölüm düşüncesi izliyor beni. Gece gündüz kendimi öldürmeyi düşünüyorum. Bunun belli bir nedeni yok. Yaşansa da olur, yaşanmasa da. Bir kaygı yalnız. Beni, kendimi öldürmeyi denemeye iten bir kaygı.
Bir tüfektir her sokağın ucu
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
San değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibi gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce.
Artık ölüm insanlardan olmuyor...
Milyonluk şehirlerde de yaşasa insanoğlunun hayatında bir yalnızlık, bir kendi içine çekilme günleri doludur. İçimizdeki sevinçleri, kederleri paylaşacak insan nerede? En yakınlarımızdan bile uzaklaştığımız, derdimizi kimseciklere söyleyemediğimiz günlerimiz olmaz mı? Karı, koca, ana, oğul, kardeş, baba hepsi ayrı ayrı kederlenir, ayrı ayrı üzülür. Kendi kendimiz kadar kim paylaşır derdimizi? Gün olur arkadaş, dost, sevgili, oğul, ana, baba, kardeş hepsi elimizi bırakıverir.
çok özledim seni barışcım akarsu..
mavi mavi gözlerinde hep sitem mi var
yoksa insan sevdiğine böyle mi bakar?
mavi mavi gözlerinde top tüfek mi var
böyle haksız bir savaştan kim galip çıkar?
Hani diyorlar ya, rüyamda bunun bir rüya olduğunu biliyordum diye... Kâbustayım ama bunun hayatım olduğunu biliyorum.
