İnsani bir tezi olan yazıları, seviyorum.
Böylesine önemli bir konu - insan hayatı- hakkında belki de dünya üzerinde şimdiye kadar yazılmış en anlamlı eserlerden biri.
Kitabın bu sebeple yazıldığını çok uzun zamandır biliyordum fakat okumak ancak şimdi mümkün oldu.
Okumadan saygı duyduğum bu esere okuduktan sonra bir defa daha hayran oldum. Böylesine zor bir psikoloji - dünyadaki en zor duygu en zor düşünceyi - böylesine başarılı bir şekilde kağıda aktarmak gerçek anlamda sanatçı olan ve bu dünyaya değer katan insanların başarabileceği bir durum.
Insanların her duyguyu sonuna kadar tatmasının onlara pek çok kazandıracağını düşünüyorum. Bu sebeple de bu kitabı boş bir gününüzünde okumanızı tavsiye ederim.
Çünkü kitabı okuduktan sonra Victor Hugo'nun okuyuca vermek istediği duygu adeta içinize işliyor.
Birkaç zaman düşünceler içinde oluyorsunuz...
Gerçek bir şaheser.
Peyami Safa'nın okuduğum bilmem kaçıncı, Objektif serisinde okuduğum ikinci kitabı. Bundan önce okuduğum Eğitim, Üniversite, Gençlik kitabında beyefendinin fikirlerini oldukça olgun, isabetli ve tatminkar bulduğum için serinin diğer kitaplarını hemen sipariş ettim.
Ve okumaya bu kitaptan devam ettim.
Kadın, Aile, Aşk geçmişten günümüze var olmuş ve biçim değiştirse de sonsuza dek var olacak kavramlar. Yazarın da Peyami Safa olduğunu düşünürsek oldukça heyecanlı bir şekilde okumaya koyuldum...
Şimdi kitabın son sayfasını çevirdim. Bilemiyorum beklentimi çok yüksekttiğimden midir birkaç sayfadaki oturaklı cümleler dışında - ki onları da alıntıladım- kitapta beni etkileyen pek fazla bir şey bulamadım.
Siz de benim gibi Peyami Safa külliyatına ilgi duyan biriyseniz elbette okuyacaksınızdır ama bunun dışında "Aa bu da neymiş?" diye düşünen okurlara önermeyeceğim bir kitap.