İrem
@ireemia
şiire, aşka ve ölüme
x.com/ireemiia?t=8Gl3...
04 Ekim
1579 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sizin de arada bir boğduğunuz olmaz mı içinizde yükselen bir çığlığı?
Sayfa 189Kitabı okudu
Neden günah sayılıyordu insanın isteklerine uyarak yaşaması?
Sayfa 179Kitabı okudu
Tek düşüncesi ölmekti.
Sayfa 174Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hepimiz olduğumuzdan başka bir insan olmak isteriz, kuşkusuz.
Sayfa 177Kitabı okudu
Bazan düşünüyorum da, acaba doğmamızın tek nedeni bir gün öleceğimizi anlamak mı diye soruyorum kendime.
Sayfa 182Kitabı okudu
Tek başına oturmuş odanın karanlığında cıgara içiyordu.
Hiçbir şey görünmüyordu. Yalnızca cıgarasının ateşi
Sayfa 113Kitabı okudu
Sessizce bir türkü söylüyoruz
içimizde bir yaraya bakarak.
Sayfa 134Kitabı okudu
"Sevgilim Naomi, seni hem seviyor hem de sana tapıyorum da. Hazinemsin sen benim. Kendi ellerimle bulup işlediğim elmasımsın..."
Sayfa 39Kitabı okuyor
Aşk ne kadar iyi yapar insanı!
Sayfa 90Kitabı okudu
Ağzının ne kadar güzel olduğunu bilseydin,
Görmeyeyim diye gözlerimi öperdin.
Sayfa 98Kitabı okudu
Cimrilik derin mutsuzluğun en sağlam belirtilerindendir...
Ilıman bir ülke var gölgesinde kirpiklerinin. Yatıp dinlenebilirim, diyor, sorgusuz.
Sayfa 64Kitabı okudu
güneşin doğrudan ortasına uçmak gerekmez, ama güneşin arada bir vurduğu ve insanın azıcık ısınabildiği dünyanın temiz bir köşesine gidip sığınmak yeterlidir.
Ben sıska, çelimsiz, kuruydum; sen güçlü, boylu boslu ve iriydin...kendimi acınası bulurdum, üstelik yalnızca senin değil bütün dünyanın karşısında bu böyleydi, çünkü sen benim için her şeyin ölçütüydün.
Yazdıklarımın konusu sendin, öyle ya, senin göğsüne yaslanıp yakınamayacaklarımdan yakınıyordum orada yalnızca.