İsazadə Şövkət
@isazade_sh
She and her darkness
Chemistry
Baku State University
Azerbaijan, 27 Temmuz 2002
2981 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İsazadə Şövkət tekrar paylaştı.
İşte insan böyle şeyler duyumsadığı anlarda, ne için yaşıyorum? diye kendi kendine soruyordu. Salt insan soyu sürsün diye, niçin bu kadar sıkıntıya katlanıyorum? diyordu. Bu, o denli istenecek bir şey miydi?
Onları duygusallıklarını birbirile paylaşıyor ama ben duygularımı tek başıma yaşamayı tercih ediyorum.
Eskiden Wilma'yı çok hoş buluyordum. Öyle de aslında ama bütün gün boyunca erkeklerden başka bir şey konuşmuyor ve bu durum giderek sıkıcı bir hâl alıyor.
Okur Takip Önerileri
Çocuklar da kusura bakar..
Hem neden herkesin adını değiştirdin de benimkini aynı bıraktın? Nasıl olsa çocuktur, kusura bakmaz, demişsin besbelli. Minik İbo’nun adını da aynı bırakmışsın çünkü.
Ama çocuklar kusura bakarlar. Kuşlar gibi. Hani taş atmıştım bir kez de küsüp kaçmıştı...
Ben şimdi kaçamıyorum İnci.
Ama büyüyünce kaçarım belki.
Hani o mavi uçurtma gibi...
Hep benimle kalsın istiyorum. Ama biraz büyüyünce uçmak istermiş.
“O zaman beni bırakıp gider mi?” diye sordum.
Uçma zamanı gelince gitmesi gerekirmiş. Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar, İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?
Zahide Ana yakında gidecekmiş. Ama hiç sevinmiyor. Kocası çok kötüymüş. Kocasını vurmak istedi diye buradaymış Zahide Ana. Çocuklarını da sevmiyor. O hiç kimseyi sevmiyor. Çok gençken bir sevdiği varmış. Vermemişler ona.
Kaçacaklarmış birlikte. Zahide Ana bohçasını almak için eve dönmüş. Eve dönünce ağabeyleri yakalayıp kilitlemişler onu. Hem de çok dövmüşler. Zahide Ana bir daha hiç kimseyi sevmemiş.
“Şimdiki sevdalar naylondandır. Sevdanın hası bizim zamanımızdaydı,” diyor.
Annemin naylon gömleği var. Çamaşır ipimiz de naylondan. Naylondan sevda nasıl olur İnci?
Dünyanın en medeni milletlerinden biri olan Almanların 1933 ve 1938’de meydanlarda yığınlar halinde kitaplar yakmaları, kitap yakmanın muasır medeniyet seviyesine varmak için ne kadar önem taşıdığını gösteriyor.
“Bir de kimbilir, sevdiğin insan seni sevmez olur. Ufak bir iş deme, yemyeşil bir dal kırılmış gibi gelir içerideki adama.”
Sevim diyor ki: Uzun süre mahpusta yatanların çoğunun başına gelebilirmiş bu. Dışarıdaki sevdikleri mahpustakileri unuttururmuş bir zaman sonra.
Sen de beni unutur musun İnci?
“Anne, babamın canı cehenneme gitti diye mi ağlıyorsun?”
“Bacak kadar boyunla her işe karışma!” diye azarladı beni.
Eşyalarımı ortada bırakınca kızıyor bana,
“Kazık kadar adam oldun, hâlâ kıçını topluyorum!” diye bağırıyor.
Sonra bir şey sorunca böyle tersliyor. Bacak kadar boylu kazık kadar adam nasıl olur İnci?
Çox danışırsan deyənlərə etdiyim açıqlama:
Konuşmanın kadınsı bir özellik olduğunu, bundan kurtulmak için elimden geleni yapsam da tam bir başarıya ulaşamayacağımı, çünkü annemin de çok konuşkan olduğunu ve kalıtımsal özelliklerin değiştirilmesinin pek mümkün olmadığını öne sürdüm.
