Hira
@istasyondakiler_
4 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
İstasyonlar kavuşma ve ayrılma diyarlarıydı ve hiçbir şey bu iki olayın önemini örtemezdi. Geliş ve gidiş. Kavuşma ve ayrılma. Ve tüm hayat bundan ibaretti.
Demek bütün bu üzüntüleri yaşamaya ihtiyacım varmış.
Ve zaman fısıldadı:
Senin yaralarını ben bile saramam.
Okur Takip Önerileri
Horozun sesi duyuluncaya kadar insan bir tedirgin olur. Derler ki o zaman ruhlar, mezarlarındaki yataklara girerlermiş.
Sayfa 42 - iletişimKitabı okuyor
İnsanın aklına hiç güven olmuyor albayım.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Her olayı yaşamadan eskitiyordum.
Aslında hepimiz başkalarına daha iyi yerler açabilmek için katlanmış bir konumda bulunuyoruz.
Biliyor musunuz Albayım ne olmalı?
Yeni bir gençlik yetişmeli...
Oysa, kitaplardan söz ederken sesin ne kadar farklıydı.
Aklımın içini örümcek ağları sardı; kafamın sandalyelerinde elbiseler, gömlekler, çoraplar birikmeye başladı. Kurduğum hayaller, bir bekar odasının dağınıklığına boğuldu. Düşüncemin duvarlarına resimler asmak istediğim halde bir türlü olmadı.
Kendimi bir hiç kimse kadar hafif hissediyordum ve bu duygu başımdan ayaklarıma dek içimde dolanıp dururken delicesine hoşuma gidiyordu.
Düşlerde seninle konuşuyorum. Düşlerde sen benimsin. Her zaman...
