Herhangi bir insan; kötülüğe maruz kalıyor,aç uyuyor, hasta ve imkansızlığı nedeniyle ölümü bekliyor ve ben onlara yardım edebilmek için çabalamıyorsam, bundan bende sorumluyum.
Çünkü biz bir bütünüz.
Amacım;kendimi geliştirip,benliğimi bütüne adamaktır
......HAYALLERİNİ İNŞA ET..........
Sadece hayal et,
Bir dünya inşa et.
Tohumu insan olsun,
Toprağı evi olsun,
Suyu sevgi olsun,
Güneşi mutluluk olsun.
Yani illa bir şeylerin yaşanması ya da bazı şeylerin kabak misali tam senin başında patlaması gerekmiyor... Şimdi sağlam düşün! Dünyada açlık çeken yüz milyonlarca insanı düşün... Savaş tehdidi altında olan insanları, çeşitli hastalıklara yakalanmış, çare bekleyen insanları düşün... Ve simdi de bütün dertler sıkıntılar orada öylece dururken hiçbir şey yokmuş gibi kendini yatağa gömdüğün zamanları hatırla... İlla ailenden birinin canı mı yanması gerekiyor ya da illa bir yerler mi yanmalı senin hareket etmen için?
Hiçbir zaman süpermen gibi dünyayı kurtaramazsınız; ama en az bir uğur böceği kadar dokunduğunuz ele uğur getirme, iyilik yapma ihtimaliniz kesinlikle vardır.
Hayat aynaya benzer; sen ona küsersen o da sana küser; sen ona gülümsersen o da sana gülümser. İnsan olarak da ağaçlardan ders almalıyız; çünkü ağaçlar, ne üzerinde barınan kuşların ne de gölgesinde yatan insanların ne de verdikleri yemişlerin hesabını tutar. Ama biz insanlar, öyle basit hesapların peşindeyiz ki sormayın gitsin. Hayatı güzelleştirecek olan da, çekilmez hale getirecek olan da bizleriz. Ama insanlar her nedense kolay yolu bulup başkalarını suçlama yoluna gidiyorlar ve zaman akıp geçiyor. Zaman bekleyenler için çok yavaş, korkanlar için çok hızlı, yas tutanlar için uzun, sevinenler için çok çabuk; ama sevenler için sonsuzdur.