Bu edebi tekerrür dünyasında, hızlanmanın hiçbir anlamı olmayacaktır. Sadece aynının ebedi tekrarı, eskiden olmuş olanın, ebedi hakikatin yeniden üretimi anlamlıdır, Tarihöncesi insan, daimi bir şimdide yaşar.
Biliyorum Sana Giden...
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
saklanankelimeler.blogspot.com/2024/05/benlik-...
Hayatlarımızın son demlerinde tablomuza baktığımızda keyif alacağımız bir yaşam sürmek gerek. Başkalarının elleri ile asla olmaz. Kendimizi elimize fırça alarak çizmemiz şart, kendimiz olabilmek için sorumluluğu elimize almak şart.
Kendini insanlara anlatma tasası son bulunca, hürriyetin de kapıları açılıyor ardına kadar. Bir zindanda susuz gibi insan; bir başka mahkûm onu anlasa, sanki abıhayatı olacak. Fakat Rabbden başka birinin anlaması artık çok da önemli olmadığında, zindanın parmaklıkları kırılıyor.
Hayat dediğimiz tozlaşabilir sarı kuru şeyler üzerine kurulu. Dağılıp toplanıyor, toplanıp dağılıyor. Nihai tahlilde ömür dediğimiz saman balyası değil mi? Zamanla dağılacakları toplama çabası.