Zannetme ki güldür , ne de lâle, Âteş doludur, tutma yanarsın Karşında şu gül-gûn piyâle.. İçmişti Fuzûlî bu alevden , Düşmüştü bu iksir ile Mecnûn Şi'rin sana anlattığı hâle.. Yanmakta bu sâgardan içenler , Doldurmuş onunçün şeb-i aşkı Baştan başa efgân ile nâle..