Kahramanlığıyla ün salmış çilekeş savaşçı
Bin zafer kazansa da, bir kere düşsün yeter, Onur defterinden hemen silinip atılır adı, Yaptığı her şey, tüm çektikleri unutulur gider.
Sahnede durup başkasının sözlerini kendininmiş gibi söylemenin, cesaret göstergesinden çok karşılıklı anlayışa yönelik çaresiz bir hamle olduğunu nasıl açıklayabilirdik?