Kevser
@kevserst
Öğretmen
Hacettepe
491 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Mucizelere inanması gerektiğini, çünkü mucizelerin gerçeklik duygusunun değil, gerçeğin bir parçası olduğunu anlatıyordu: Zaten gerçeğin kendisi bir mucizeydi.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Oysa zayıflık denen şey hayat, iktidar ise ölüm değil miydi?
Sayfa 67Kitabı okuyor
Ölüm, ey koca kaptan, yelken açalım artık!
Sıkıldık bu ülkeden. Ölüm! Tutalım yolu!
Gök, deniz varsın olsun katran gibi karanlık.
Yüreklerimiz, bilirsin, ışıklarla dolu!
Sayfa 132Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hikayelere çok düşkünüz. Onlara inanma ihtiyacı taşıyoruz. Ve ne oluyor biliyor musun? Bu inanma ihtiyacı seni bataklığa sürüklüyor.
Sayfa 502Kitabı okudu
Yanaşacak bir limanı olmayan bir gemiydi sanki.
Sayfa 412Kitabı okudu
"İnsanın kendi kendini kandırma gücünü asla göz ardı etmemek gerek, " dedi. Özellikle de bir şeyi ispatlamaya çalışırken. "
Sayfa 259Kitabı okudu
Bir çamurlu, karanlık gökyüzü ışır mı?
Yırtılır mı karanlıklar
Ziftten daha yoğun, ne sabahı akşamı,
Ne yıldızı şimşeği var?
Bir çamurlu, karanlık gökyüzü ışır mı?
Sayfa 50 - OnulmazKitabı okudu
Ruhumun karanlığına bakıp da benim bile korktuğum anlar oluyor.
Sayfa 23Kitabı okudu
Şimdiki zamanın yarattığı dehşete tek bir panzehir bulabildiniz: Geçmişin özlemle anımsanması, mutlu zamanların tatlı anıları.
Sayfa 40Kitabı okudu
İnsana düşen şey bir zamanlar bu dünyada bulunmadığı ve her zaman da bulunmayacağı, kendisi de ölüme yazgılı bir gezegenin yüzeyinden önüne geçilmez biçimde yok olup gitmesiyle emeklerinin, acılarının, sevinçlerinin, umutlarının ve yaptıklarının hiç var olmamış gibi olacağı gerçeğini hep aklında tutarak, yine de yaşayıp mücadele etmek, düşünüp inanmak, özellikle de hep yürekli kalmaktır.
Sayfa 28 - StraussKitabı okudu
Kendine gelince, ne fark ederdi ki? Her savaşta birileri ölür, her dava için birileri canını verirdi, hayat ona zevk vermeyecekse, ölüm de yüreğine dehşet salmazdı. Bırak Kader ağlarını örsün. Ona yardım etmek için yerinden bile kımıldamayacaktı.
Sayfa 185 - Lord Arthur Savile'nin SuçuKitabı okudu
Kaçış yok muydu? Görünmeyen bir gücün oynattığı satranç taşlarından, bir çömlekçinin keyfince, onurla ya da utançla donatmak üzere biçimlendirdiği çömleklerden farksız mıydı insanoğlu?
Sayfa 160 - Lord Arthur Savile'nin SuçuKitabı okudu