“ Yoksulların ve sömürülenlerin zenginlere karşı duyduğu kıskançlık, eğer adaletsizce yönetilen ülkeyi düzeltme yönünde fonksiyon görürse güzel bir şeydir.”
Sayfa 284Kitabı okudu
Delikanlı düşman yine de
- ... Seninle birlikte yaşadık, aynı örtüyü, aynı kabı paylaştık, aynı keyiflerin tadına vardık. Sonra ben sana ihanet ettim. Aramızdaki anlaşmaya karşın, kör ve inatçı davrandım, seninle savaştım. Bana sıcak kanatlarını uzattığın her üç sefer, onları reddettim. Şimdi bana tekrar gölgeni sunuyorsun. Ben ki kapkara bir kıskançlık duyuyorum, benim utançtan kıpkırmızı olmamı mı istiyorsun?
Hayır, Temuçin, sen beni aştın, dört yüz Moğol boyunu sancağın altına topladın, düşmanlarımızı yok ettin, beni yendin. Sayısız sadık savaşçıya, çadıra, semiz sürüye sahipsin. Benimse hiçbir şeyim yok; yalnızlığım o kadar kalın ki, bazen gölgemin peşimden gelip gelmediğini görmek için arkama bakıyorum. Ölmekten başka arzum yok. Bana bu iyiliği yap, beni öldür! Ama kanımı dökme. Daha önce bu sözde yoldaşları, hainlerin en alçaklarını öldür.
"Kıskançlık, sevginin dışavurumudur.."
Ben konuşurken herkes susmalı. Karşı ve zıt bir fikir beyan etmek kimin haddine? Sana fikrini soran oldu mu? Neden, söylediklerimin aksini tefekkür ediyorsun? Hürriyet dedikse, sana verdiğimle yetinmen gerek. Bunu hâlâ anlayamamış olmana şaşıyorum.
Bir konuda ben konuştum mu, her şey susmalı.
Liyâkat, kàbiliyet, zekâ, dehâ, güç, kuvvet, servet, iktidâr bana mahsustur.
Beni, yaptığın her harekette bana karşı bir kötü niyet olduğunu anlamayacak kadar, saf mı sandın?
Ben, aslında çok insancılımdır. İyilik, fazîlet, müsâmaha, hayırhahlık, yardımseverlik, hürriyetperverlik, farklılıklara tahammül gibi sayılamayacak pek çok özellikler ve güzellikler hep bende toplanmıştır. Ama, sende bunu anlayacak kafa nerede? Bu fevkalâdelikleri kabul edecek anlayış hani? Kıskançlık, hasetlik, çekemezlik, hakkı îtirâf etmemek hep sende.
Ben konuştum mu, bütün diller susmalı. Ben düşündüm mü, bütün beyinler durmalı. Ben diledim mi, bütün başlar sallanmalı. Sallanmayan başların da vücutları sallanmalı...
Benim olduğum yerde âsâyiş, rahatlık, güler yüzlülük, tatlı sözlülük, tasdik, teyit hâkimdir. Çünkü, benim karşımda başka biri olamaz. Olduğunda güvenlik sarsılır, huzur kaçar, ağlayanlar çoğalır, sözler batıcı ve yakıcı olur, isyan çıkar... O halde, senin milletin huzuru bozmaya ne hakkın var! Neden karşıma çıkıp, hakmış, hürriyetmiş, düşünce özgürlüğüymüş, inanç ve ifâde serbestliğiymiş, kutsî değerlermiş gibi bir sürü abuk – sabuk sözler ediyorsun? Milleti bölme, tahrikçilik yapma! Sus ve otur oturduğun yerde!
Kaynak: Dünyanın en mütevazi yazısı- Ekrem KILIÇ
"Kıskançlık iyi bir meziyet değildir."
Sayfa 129Kitabı okudu
Eski bir kıskançlık ve nefret yasasının gereğidir; dehalar hakaretlere hedef olurlar; büyük insanlar her zaman az çok eleştirilirler.
Sayfa 525 - 2. CiltKitabı okudu
Atatürk resminin altına gelse duraklar ve muhakkak bir defa kutsal kahramınını, kendi tabiri üzere 'Serhatli Gazi' sini gözleriyle selamlardı.
Gene baktı baktı ve dedi ki : o inkılap yolunda bizi en son ve zahmetli mesafede güderek finale götürdü. İnkılabımız artık tamamdır. Kala kala erkeklerimizin ruhundaki pederşahi hakimiyet hırsı ve mariz bir kıskançlık kaldı.
Sayfa 32 - Kubbealtı
Özgürlüğü, ihtiyaçlarını genişletmeye ve gidermeye yarayacak bir araç saydıkları için yaratılışlarına zıt giderler, anlamsız, ahmakça istek, alışkanlık ve ipe sapa gelmez hayallere yer verirler. Sırf karşılıllı kıskançlık şehvet ve kibir için yaşarlar. Ziyafetler, gezip tozmalar, arabalar, rütbeler, buyruk kulu uşaklar öyle önemli bir ihtiyaç sayılır ki, uğruna hayat, onur, insan severlik her şey feda edilir.
Kıskançlık yeni tasarılar zorunluluğu haline gelmiş.
Sayfa 16Kitabı okudu
