1914-1915 Felaket Yıllarında Osmanlı ve Ermeniler
Taha Akyol1914-1915 Felaket Yıllarında Osmanlı ve Ermeniler Sözleri ve Alıntıları
1914-1915 Felaket Yıllarında Osmanlı ve Ermeniler sözleri ve alıntılarını, 1914-1915 Felaket Yıllarında Osmanlı ve Ermeniler kitap alıntılarını, 1914-1915 Felaket Yıllarında Osmanlı ve Ermeniler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Birinci Dünya Savaşı, tarihin en büyük felaketlerinden biridir. Fakat bizim tarihimizin en büyük felaketidir.
Almanya'nın yükselmesindeki en önemli adım, bir Alman devleti olan Prusya'da Demir Şansölye olarak ün kazanacak olan Otto von Bismarck'ın 1862 yılında başbakan olmasıdır. Demir Şansölye Bismarck, dağınık Alman prensliklerini Prusya devletine katmak için uygulayacağı siyaseti “demir ve kan" olarak tarif etti. Amacı Alman gümrük birliğine dahil olan ama tek devlet bayrağı altında birleşmemiş olan Alman prenslikleri tek bayrak altında birleştirmekti. 1864'te Danimarka topraklarındaki Alman prensliklerini Prusya'ya kattı. İki yıl sonra Avusturya'ya savaş açarak topraklarını genişletti.
Sıra Fransa'dan toprak alınmasına gelmişti. 1870 yılında İspanya tahtına Napoléon soyundan biri değil de Bismarck'ın baskısıyla Prusya kraliyet ailesinden Leopold getirildi. Bu İspanya'nın Prusya-Alman nüfuzuna girmesi, böylece Fransa'nın güneyden kuşatılması demekti. Fransa'da büyük tepki doğdu. Prusya'yı hâlâ Napoléon zaferleri zamanında olduğu gibi güçsüz sanan Fransızlar "Ordu Berlin'e!" sloganlarıyla sokaklara döküldüler.
Bismarck'ın beklediği fırsat ayağına gelmişti, Fransızları daha fazla tahrik etti. Onun beklediği gibi savaş Fransızların hücumuyla başladı, üç ay devam etti. Hızla sanayileşerek Fransa'dan güçlü hale gelmiş olan Almanya'nın orduları 1870 Eylül'ünde Fransa ile yaptıkları ünlü Sedan Savaşı'nı kazandılar.
1895: Istanbul'da “Birinci Ermeni Patırtısı.” Patrik İzmirliyan'ın silahlandırdığı birkaç yüz Ermeni Kadırga'da olay çıkardı,
Babiâli'ye yürümek istediler. Başbakanlık'ın basılmasını önlemek isteyen polis ve jandarmayla sokak çatışmaları üç gün sürdü.Müslüman halkın Ermenilerle çatışmaya girmesiyle 50 kişi öldü.
Lord Fisher, "Savaşta hız, her şeydir" diyordu.
Berlin Kongresi'nden dönen eski Patrik, yeni başpiskopos Migırdıç Kırımyan, hemen İstanbul'da kalabalık bir ayin düzenledi.Ermeni tarihçi Louise Nalbandian şöyle anlatıyor:
Başpiskopos Kırımyan, Berlin'den döner dönmez İstanbul'daki Ermeni katedralinde büyük bir kalabalığın katıldığı bir ayin düzenledi.Kırımyan, ayindeki konuşmasında çarpıcı bir benzetme yaptı. Berlin Kongresi'nde Bulgarlar, Surplar, Karadağlılar ellerindeki demir kaşıkla özgürlük çorbasını kaşıklamışlardı. Ermenilerin ise elinde sadece kâğıttan kaşık vardı, özgürlük çorbasını içememişlerdi...
Osmanlı devleti 29 Ekim 1914'te Karadeniz'deki bazı Rus hedeflerini bombardıman ederek savaşa girdiğinde Alman mucizesinde delikler açılmaya başlamıştı. On beş günde Paris'e girip Fransa'yı teslim aldıktan sonra doğuya dönerek Rusya'yı tepelemesi planlanan Alman ordusu mağlup olmuştu. Fakat Enver Paşa'nın Almanların nihai zaferi kazanacağına dair inancı sarsılmamıştı.
Osmanlı' nın petrol kullanımı da İtilaf devletlerinin binde biri kadardı! Bu tipik bir "azgelişmişlik" göstergesidir.
Tarihçi Mujeeb Khan'ın belirttiği gibi, Mora yarımadasında küçük ve ilk Yunan devleti kurulduğunda buradaki 20.000 Müslüman'la birlikte 5.000 Yahudi de katliamla öldürülmüştü.
Almanlar nasıl Tannenberg muharebesinde Rus ordusunu kuşatıp imha etmişlerse, Enver Paşa da Allahuekber dağlarından 10. Kolordu'yu ayırarak Rus ordusunu kuşatıp büyük bir zafer kazanmak istiyordu.
Modern ulaştırma deyince 19. yüzyılda akla gelen, demiryollarıdır. Avrupa kıtasındaki demiryolu uzunluğu 1885 yılında 22.500 kilometredir. On beş yıl içinde 19 kat artarak 1900 yılında 290.000 kilometreye çıkmıştır!
...
Osmanlı İmparatorluğu'nda ise 1914 yılında demiryollarının uzunluğu 5759 kilometreden ibaretti!