Abdurrahim Karakoç
İhsan KurtAbdurrahim Karakoç Gönderileri
Abdurrahim Karakoç kitaplarını, Abdurrahim Karakoç sözleri ve alıntılarını, Abdurrahim Karakoç yazarlarını, Abdurrahim Karakoç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Karakoç
İsmin değil imanın, cismin değil ama sevdanın, hem de kara sevdanın riya tanımaz şairidir.
Sayfa 82Kitabı okudu
“Göz izi, gönül izi, parmak izi...
Gösteren bunlardır kimliğimizi...”
Sayfa 72Kitabı okudu
Karakoç Sevgisi
“Evime telefon bağlayan Ptt işçisi işini bitirmişti. Kendine adet olduğu üzere bahşiş verecektim.
....
Ağabey ben bahşiş istemiyorum. Bir ricam olacak onu karşılar mısınız?
...
Odada kitaplarin bulunduğu rafa doğru yürüdü. Bir kitaba uzandı ve :
İse baslamadan evvel kitaplarınızı görünce merak edip baktım. Bu kitabı görünce de çok sevindim. Daha evvel bunu tam 5 yıl kadar çantamda taşıdım. Eskiyince bıraktım. Ben, sizden bahşiş olarak bu kitabı rica etsem verir misiniz?
....
“Vur Emri”ni tercih edişi, şair yüreğimi mest etmişti.
Bu kadar sevgi nereden oluştu sende?
Ağabey, bu kitapta benim her şeyim vardır; Ne beni, bütün Türk insanının her şeyi vardır.
Huzunlenirim okurum
Sevinirim okurum
Sıkıntıya düşer okurum.
Bu kitap benim her seyimi, Allah`ın eski verdiği şekline götürüyor.”
Sayfa 54Kitabı okudu
“... aşkın şehvetle eşitlendirildiği, inancın nutukla satıldığı ve talkını verip salkımın yutulduğu... zamanlarda...”
Sayfa 50Kitabı okudu
“Ebedi kudretin tek sahibinden alınan emir üzerine 1932 yılında dünyaya gelmişim.”
Sayfa 15Kitabı okudu
-Bir gün Mihriban'ı göreceğinize inanıyor musunuz?
-Bilmiyorum, görmek de istemiyorum. Değişmiştir şimdi, ben onun nazarında değiştim, o benim nazarımda değişti. Niye görelim? Öyle kalsın ya... İnsanların gönülde kalması, gözde kalmasından daha iyidir.
kizilimtrakk
Gidip de yorulma çok uzaklara
Sen, 'sen'i gel benim içimde ara...
Umut güneşimin mor bulutlara
Girip girip çıkışında sen varsın.
Rahmetle...
#AbdurrahimKarakoç
İsyanı sükut
Gitmişti makama arz-ı hâl için,
'Bey' dedi, yutkundu, eğdi başını.
Bir azar yedi ki oldu o biçim...
'Şey' dedi, yutkundu, eğdi başını.
Kapıdan dört büklüm çıktı dışarı,
Gözler çakmak çakmak, benzi sapsarı...
Bir baktı konağa alttan yukarı,