Abelard ve Heloise: Mektuplar
Ronald DuncanAbelard ve Heloise: Mektuplar Gönderileri
Abelard ve Heloise: Mektuplar kitaplarını, Abelard ve Heloise: Mektuplar sözleri ve alıntılarını, Abelard ve Heloise: Mektuplar yazarlarını, Abelard ve Heloise: Mektuplar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Elin... Elin değmiş bu mektuba.
Teşekkür ederim; bana yazmamışsın ama..
Elbette tanıdım yazını; değişmemiş hiç.
Değişen bir şey olmadı zaten, acı bile aynı acı
Sen açığa çıkardın işte.
Sebebi sen olduğuna göre,
başka kime dökecektim içimi?
Okurken seni düşünüyorum.
Yalnızken sana dalıyor düşüncelerim.
Dualarda bile aklım sende kalıyor.
İşte halim böyle. Öyle abes ki , saklıyorum herkesten.
Gerçek bu: Sen olmayan her şey için ölüyüm ben.
Bazen düşünüyorum da, aşk varlığımızın doğum sancısı değil mi?
Agına düşürdügü biz sefil yaratıklar, ya acılar içinde tükenecegiz, ya da insana olan aşkımızı Tanrı'ya yöneltecegiz.
Az kişiye nasip olmuş bir yeniden doğuş bu.
Böyle dogmak isterdim, çünkü aşkım ölümüm oldu benim.
Şairlik taslamıyorum.
Keşke hiç yazmasaydın.
Keşke ölüp gitseydi aşkın.
Ölüp gitseydi de zaman alıp götürseydi benimkini de birlikte.
Biricik umudumuz bu.
İçimden hiç gelmiyor ama, sen istersen, mektubumu şöyle de bitirebilirim:
Sonsuza kadar, elveda .
Sevdalılar gözleriyle tadarlar ıstırapları.
Ben de gözlerimle kavramıştım acını.
Yalnızca kendime acımıyorum;
tüm varlığım acıdan kıvransa da, merhametim biraz da sana.
Hiçbir şey unutturamaz bana yazıların yüzünden çektiklerini
-Bir zamanlar ... nasıl iç burkuyor bu sözler... -
Sanki bende olmayan her şey sende vardı.
Sanıyordum ki, tüm acıları geride bırakacak kadar güçlüsün.
Yanılmışım ... Zayıflıktan değil acıların.
Öylesine güçlüsün ki, göz göze yaşıyorsun acılarla.
Sakınmıyorsun, gözlerini kaçırmıyorsun onlardan.
On yıldır dökemedigim gözyaşlarımdır delilim.
Nasıl bilebilirdim, senin de hala acı çektiğini, tıpkı benim gibi?
Elin ... Elin değmiş bu mektuba.
Teşekkür ederim; bana yazmamışsın ama ...
Elbette tanıdım yazını; degişmemiş hiç.
Degişen bir şey olmadı zaten, acı bile aynı acı.
Ne zalimdir şu erkekler!
Bize aşkı öğretirler, sonra çeker giderler.
Biz ise hala...
Zalimsin sen de!
Yazmıyorsun bana
Sayfa 47