"bilmiyorum
bilmiyorum
naziler geçmiş bir şehir sanki içim..."
Şairler niye var ? Bizim yıllarca anlatmaya çalışıp anlatamadığımızı bir dizeye sığdırarak anlatmak için var. Belki ömrümüz yetmez içimizi, içimizdekileri anlatmaya. Belli bir zamandan sonra da insan artık anlatmaya, anlaşılmaya tenezzül dahi etmez. Bu noktada iyi ki Hasan Hüseyin gibi şairler, onun gibi okudukça insanı alıp götüren, bütün duygularını dile getiren yazarlar var iyi ki.
İnsanları tanıdıkça yalnızlığın ve kitapların değerini daha iyi anlıyor insan. Gereksiz bir sürü insan biriktirmek yerine kitap biriktirmenin daha mantıklı olduğunu her geçen gün daha iyi kavrıyor insan. Belki de biz kötüyüzdür. Belki iyilik denen kavramı yanlış algılamışızdır o da mümkün tabii. Ama insanlardan uzak, kitaplara yakın olmak insanı daha huzurlu hale getiriyor.
Kavgayı ve şiiri çok seven güzel insan Hasan Hüseyin Korkmazgil'in muazzam şiirlerle dolu bu kitabı her kitaplıkta bulunmalı.
Bazı insanlar Hitler'den de beter. Ki Hitler'i insan kategorisine sokmak insanlık ayıbı sayılır. Hayatınızı Naziler'in geçtiği şehirler gibi yapacak insanlardan koruyun. Kimsenin şehri ele geçirmesine fırsat vermeyin !
Hâlâ mümkünse sevgiyle ve umutla kalın. Bizim kalemiz bizi bize anlatan, içinden çıkmak istemediğimiz kitaplar olsun...
