Yanardağ misali düştün bahtıma
Alev oldun, ateş oldun, köz oldun
Ardından ağlayan şarkılarıma
Şiir oldun, beste oldun, söz oldun
Yıllarca kuruldun gönül yurduma
Benim oldun, canım oldum, can oldun…
Ne zaman iki satır yazmaya kalksam
Hep sana hep seni hep bizi yazıyorum
Ne zaman bir kadeh alsam elime
Hep sana hep seni hep bizi içiyorum…
Her gece kederdeyim durmadan içiyorum
Sevda ektim kalbime yalnızlık biçiyorum…
Kederlerin, dertlerin, acıların, yanlışların, nankörlüğün, kalleşliğin, acımasızlığın, vefasızlığın nerede olduğunu çok iyi biliyorum.
Peki mutluluk, sen neredesin?…