Gökyüzü de bu ateş toplarından muaf değil gibiydi: Her gece, tepemizden art arda kayan yıldızlar geçiyordu ve biz de üstümüze düşmesini bekliyorduk sanki.
Böyle ortalıktan kayboldu işte Cosimo, bize ölümünden sonra bile onu toprağa verme memnuniyetini yaşatmadı. Aile kabristanındaki mezar kitabesinde şöyle yâd ediliyor: "Cosimo Piovasco di Rondò - Ağaçların üstünde yaşadı - Toprağı hep sevdi- Gökyüzüne yükseldi."