Her birinin sesi giderek yalnızlığa bürünüyor, sanki karşısındakinin kendini dinlemediğini, ona sadece ayın kulak kabarttığını düşünüyordu. Gecenin ilerleyen saatleriydi, bulutlar çayırı, kulübeleri, her şeyi gizleyerek ayın önünden geçmeye başlamıştı. Iki ölünün böylesine boşuna çaba harcıyor olduklarını düşünmek insanı üzüyordu.