En Eski Aile Mutluluğu kitaplarını, en eski Aile Mutluluğu sözleri ve alıntılarını, en eski Aile Mutluluğu yazarlarını, en eski Aile Mutluluğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Beklediğim, hayatın durgun akışı değil, hareketti. Coşku, tehlike, duygulanmak için hareket istiyordum. Durgun yaşantımızda harcanmayan enerji fazlalığı vardı içimde..
Her ne kadar kafamda cevabını bulamamış sorular dolansa da yine de okumaya değer bir eser. Aşkın yaşlıydı genclestirdigine genci olgunlastirdigina ve aşkın ihmale gelmez olduğunun en güzel örneği diyebilirim.
Aile MutluluğuLev Tolstoy · İletişim Yayınları · 20154,352 okunma
Arka kapak yazısı:
TOLSTOY AİLE MUTLULUĞU
Hepimizin hayatında çok önemli bir yer tutar aile ve ail mutluluğu. Sevgiyi yaşadığımız,sevincimizi çoğalttığımız mutsuzluklarımızı azalttığımız yerdir aile. On üç çocuk baba. olan Tolstoy, bu romanında toplumsal yapımızın temeli ola aileyi sürükleyici ve yalın bir üslup ile kaleme alarak bizler aileyi oluşturanların hem bir birey hem de eş olarak aileyi karşı sorumlu olduklarını hatırlatıyor. Manevi dejenerasyonun, sorumluluklarının farkında olmadan yaşayan bireylerin hayatı ve mutluluğu ıskaladığı düşünülürse kesinlikle ders çıkarılacak bir roman.
Aile MutluluğuLev Tolstoy · İletişim Yayınları · 20154,352 okunma
Sen yaprakları otları kıskanıyorsun çünkü onları yağmur ıslatıyor. Sen yaprak,ot,yağmur olmak istiyorsun oysa, bunlar dünyadaki diğer güzel,genç ve mutlu olan şeyler gibi benim sadece mutlu olmama vesile oluyor.
Aralarındaki yaş farkını hiçe sayan küçük bir kızın kendisinden yaşça büyük olan bir adamla evlenmesi ve gençliğinin verdiği eğlence hayatına düşkünlük onun kocasıyla arasının açılmasına sebep oluyor.Aslında bu süreç onun olgunlaşma sürecinin bir parçası. Tolstoy'un bize vermek istediği mesaj ise bir ailenin saadetini korumak için çiftlerin birbirlerine aralarındaki yaşa rağmen bu yaş farkını kapatmaya çalışmaları gerektiğidir diye düşünüyorum.
Aile MutluluğuLev Tolstoy · İletişim Yayınları · 20154,352 okunma
Mutluluğun, başkası için yaşamak olduğu, eskiden doğru ve kolay anlaşılır bir kavram gibi gelirdi bana, oysa şimdi bunu anlayamıyorum.İnsan kendisi için zevkle yaşayamadıktan sonra niçin başkaları için yaşasın ki?