Aile Mutluluğu
Lev TolstoyAile Mutluluğu Gönderileri
Aile Mutluluğu kitaplarını, Aile Mutluluğu sözleri ve alıntılarını, Aile Mutluluğu yazarlarını, Aile Mutluluğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bizi birbirimizden ayıran uçurumun daha da derinleştiğini hissettim.
Sayfa 145Kitabı okudu
Odanın alacakaranlığında, çaldığım şarkıda, yüreğimde, her yerde onun varlığını hissediyordum. Göremediğim her bakışı, her kımıldanışı tüm varlığımda yankılanıyordu.
Sayfa 87Kitabı okudu
Günlük işlerin yaşantımızı her geçen gün belirli bir kalıba sokması, duygusal özgürlümüzü yitirerek zamanın heyecansız, acımasız, tekdüze akışına boyun eğmemiz kendini iyice hissettiriyor; bu da benim için yıkıcı oluyordu.
Asıl istediğim, yaşamın duygulara yön vermesinden çok, duyguların yaşamı çekip çevirmesi, onu yönetmesiydi.
Nerdeydiler bu hayaller şimdi.. benim o tatlı şarkılarım nerdeydiler.. Umutlarımın hepsi de gerçekleşmişti bir zamanlar. Bir birine karışmış belirsiz düşlerim gerçeğe dönüşmüşlerdi. Sonraları bu gerçekler ağır, taşınması zor, tatsız bir yaşam şekline girmişlerdi. Öteki şeyler hep aynıydı. Pencereden görünen bahçe, ilerdeki yol. Kıyıdan yine bülbül sesleri geliyor, çiçeklerle bezenmiş leylekle evin üzerinde asılı duran ay nasıl da uymuşlardı bir birlerine. Oysa hep aynı kalan bu varlıkların bende uyandırdıkları duygu ne soğuk, ne korkunçtu şimdi.. bana yakın olması gereken şeyler nasıl da yabancıydılar.
Aşksız bir yaşamı sevmem ben. En güzel şey bu yaşamdan bir roman yaratmaktır.
"Oysa akılsız fırtına istiyor
fırtınada huzur bulacak sanki.."
Sana olan sevgime bağlı benim yaşantım, yaşamıma engel olma öyleyse
Hayır, sosyetenin verdiği tüm baloları, prenslerin tüm beğenilerini onun utangaç sevincine, duru aşkına feda ederim.
Onu sevmek gibi bir mutluluğu tattıktan sonra sevmek bile az gelmeye başlamıştı.
yaşamak zorunda oluşumuz ve yaşarken bazı şeylerin değişmesi ne korkunç..
Ne yurtdışı gezileri, ne sosyete, ne de görkemli bir yaşam aklımdan geçiyordu. Sonsuz özverileri ve karşılıklı sevgi ile dolu engin bir aile yaşamı arzuluyordum.
hayatta yalnız bir tek mutluluk olduğunu boşuna söylemiyorlardı. başkaları için yaşamak..
İnsan kendisi için zevkle yaşayamadıktan sonra niçin başkaları için yaşasın ki?
