Akarnae - Medora Günlükleri 1
Lynette NoniSözler ve Alıntılar
“Hey, endişelenme,” dedi çocuk. “Zaten yarın bu konuşmayı hatırlamayacaksın.”
“Ama sen hatırlayacaksın.”
“Evet.” Çocuğun gözleri hınzır hınzır parladı. “Ve bir gün, hiç beklemediğin bir anda sana hatırlatacağım. Gülüşümü ne kadar sevdiğini yani…”
Bilgi güçtür ve insan olmak gücü istemek demektir.
Sayfa 152Kitabı okudu
Keşke her şey daha farklı olsaydı..
Sayfa 14Kitabı okuyor
“Biraz yardım eder misiniz?” diye, kime seslendiğini bile bilmeden seslendi.
“Hiç sormayacaksın sandım.”
Bu kez sesi duyduğundan emin olan Alex, hızla arkasını döndü. Ama yine kimse yoktu.
“Neredesin?” dedi.
“Buradayım.”
Yardımı dokunmuş muydu? Hayır.
“Kimsin?”
“Kimsem oyum.”
Yine, en ufak bir yardımı dokunmadı.
“Nesin?” diye, belki bir faydası dokunur umuduyla sorusunu değiştirdi.
“Ben, her şeyim. Duyduğun her şey. Gördüğün her şey. Dokunduğun, tattığın, kokladığın her şey. Ben, senin her yerindeyim, Alexandra Jennings.”
Alex, tereddüt etti. “Sen Kütüphane misin?”
Ses güldü. Çok garip ama sıcacık bir sesti. “Sen, beni böyle tanıyorsun, evet.”
Sayfa 284Kitabı okudu
Buradaki hiçbir şey ona mantıklı gelmese de anahtar sözcük, kabullenmekti.
Sayfa 46 - Artemismilenyum YayınlarıKitabı okuyor
Benim geldiğim yerde gençlerin çoğu, kütüphaneye gitmek istemez.
Sayfa 169Kitabı okudu
"Neden bir anda bu kadar konuşkan oldun?"
"Çünkü Aven'ın işi bitince ikimizinde öleceğini farkettim,bu yüzden sana resmi olarak 'ilk ve son arkadaşım' diyorum.Hatta tek arkadaşım olduğun için 'en iyi arkadaşım' da diyebilirim."
"Bu ünvanı ölmeden önceki son saatimizde almam hiç adil değil."