Alacakaranlıkta
Thomas MannAlacakaranlıkta Sözleri ve Alıntıları
Alacakaranlıkta sözleri ve alıntılarını, Alacakaranlıkta kitap alıntılarını, Alacakaranlıkta en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...beni zorlayan duygulara boyun eğmeye alışmış bir insanım ben.
Bu acımı, bütün benliğimi saran, içimi titreten bu duyguları size anlatamazsam, sözcüklerin zorlu akışında boğulacağımı hissediyorum.
Öyle bir sevinçti ki bu, geçirdiği uzun ve ölü yıllar boyunca bu kadar korkulu ve bu kadar tatlı bir sevinç duymamıştı.
Demek istediğim, iki dünya arasındayım fakat ikisinde de rahat değilim, bu durumda benim için yaşamak biraz güç.
"En çok seven alt düzeyde olandır ve acısını da o çekecektir."
Ne yazgı! Bir de düşünün ki, yüreğiniz hala bunun dehşetini duyacak derecede yaşıyor ve seviyor!
Aşkın kendisini birçok acıya, üzüntüye ve aşağılık bir konuma düşüreceğini, ruhun huzurunu bozduğunu ... bilmesine karşın, gene de bu ürpertiyi sevinçle karşıladı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Onu anlamayacaklardı... Çünkü onların dili, kendisinin dili değildi.
"Güneşi sevmez misiniz, Bay Spinell?"
"Ressam olmadığım için sevmem. Güneşsiz daha içli olur insan.."
Bu neydi acaba? İstek mi, kıskanma mı? Kendini aşağı görme mi?
"Güzeli ve çirkini aynı biçimde aydnlatan güneşe, sonunda kendisini biraz olsun örttüğü için teşekkür ediyorum ben! "
Benliğini bütün bütüne aşka verdi ve onu ruhunun bütün gücüyle besledi; çünkü aşkın ruhu zenginleştirdiğini ve insanı yaşattığını biliyordu
Ne var ki, o şimdi neyse o oluncaya kadar geçirdiği zaman süresince var olan neydi? Uyuşma ; boşluk, buz ve ruh!
Ben hemen her zaman karamsarım. Hele böyle akşamlar, gökte yıldızlar parlarken...
Sayfa 121Kitabı okudu
Ona sonsuza kadar yabancı kalma düşüncesinin içine işleyen acısı göğsünde alevleniyordu...