Kitabın duygu yoğunluğu içerisinde adeta kendimi boğuluyormuş gibi hissettim diyebilirim. Bunu bir tek sebebe bağlamam pek doğru olmaz galiba. Öncelikle bu kategoride okuduğum ilk kitap olması, İran’ın yakın dönem siyasi tarihiyle ve coğrafi konumu itibariyle bize bu denli yakın olmasına karşın, komşumuzun kültürel yapısı hakkında çok az fikir sahibi olmam, kitapla olan ilişkime maalesef gölge düşürdü. Dolayısıyla olaylar arasında bağlantı kurmakta güçlük çektim. Nitekim bu da kitabın akıcılığı konusunda kafamda olumsuz bir intiba bıraktı.
Karakterlerdeki ruh halini detaylı bir biçimde betimleyerek okuyucuya aktarması yönünden, yazar gayet başarılı, ayrıca yazarın kalem oynatışındaki maharetleri bununla da sınırlı değil; Eğer karakterlerden biri, rutubetli ve buz gibi bir odada sorguya ve işkenceye maruz kalıyorsa siz de karakterle birlikte havayı içinize teneffüs edip o buhrana ortak oluyorsunuz. Nitekim bu hissiyat içerisinde kitabı yarım bırakıp bırakmamakta tereddütte kaldım. Kitabı düşük bir oranla puanlandırmamın temelinde de bu sebep yatıyor. Düşüncelerimi çelişkili ve ters orantılı olarak nitelendirebilir veya kısmen de olsa bana katılabilirsiniz.
*Dipnotların da gayet doyurucu olduğunu belirtmek isterim, ayrıca kapak tasarımı da fena sayılmaz.
