kitabin gundem olusu icerigindeki cinsel carpiklikti diye hatirliyorum ama bence en guclu yani ahmet altanin karisik durumlari cumlelere dokebilmesi, ilginc sosyal tespitleri olmus. ornegin zeka ve akil ayrimi yapan bir tutumu var, cem'le ikinci karsilasmalarinda aydan icin "zekasina fazla guveniyordu, kendini geri cekecek kadar akilli degildi." gibi bir cumlesi var.yine en baslarda "zengin insanlaarin kendilerinden daha zengin insanlara duydugu saygidan" bahsetmis. ama bence sonu icine sinmeden yazmis ahmet altan, icine sinen bir sonuc bulamamis da en mantiklisi o gelmis gibi. yine de insanlar onun vermek istedigi seyi degil, kullandigi araclari dikkate aliyorlardir bu kitapta diye dusunuyrm. bir yazar icin uzucu bir sonuc.
