Duyguları, özlemleri, hayalleri küçücük bir defterle ailesine, yurduna dönmüş
İbrahim Naci hatıratında İstanbul’dan başlayıp Çanakkale’de şehit olmasına kadarki geçen süredeki gördüklerini, yaşadıklarını anlatıyor. Ayrıca sevk esnasında gelip geçtikleri yerleri de… Hatırat Çanakkale Muharebesi ile ilgili bilinen birçok şeyin aksini söylüyor. Özellikle iaşe, yemek ve ikmal konularındaki genel tekrarların tersi… Genelde askerlerin iaşede sıkıntı çektiği, yemek bulamadığı iddia edilir. İbrahim Naci askerlerin yemeklerinin aksatılmadığını, iaşenin mükemmel olduğunu ve askere bazen günde üç defa yemek verildiğini belirtiyor. Hatta askerin yemeklerin soğumasından şikâyet ettiği söyleniyor. Yemeklerin soğuk gelmesi ise bombardıman tehlikesinden kaynaklı. Naci’nin anlattığına göre cepheye sürekli asker ve cephane ikmali yapılıyor. Günde ortalama iki bin asker gerekli yerlere naklediliyor.
Allahaısmarladık & Gelibolu Muhaberatı Hatıratı, bir şehitten yadigâr. Bizzat savaşın içinde yer almış bir teğmenin acıları, hüzünleri, umutları… Kendi geriye dönememiş ama duyguları, özlemleri, hayalleri küçücük bir defterle ailesine, yurduna dönmüş. Uğruna ölüme yürüdüğü vatanına bir hatıra bırakmış. Bu hatıraya layık olmak elzem. Bizim varoluş destanımız olan savaşları uçuk kaçık, mantıksız, mesnetsiz menkıbeler yığınından okumak yerine bizzat bu hercümercin içinde yer almış birinin kaleminden okumak… Belki iyi niyetle yapılan ama savaşın doğru yorumlanmasını engelleyen hikâye anlatımlar yerine olayları canlı şahitlerinden dinlemek… Sanırım böyle daha iyi olacak..!
