Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
American Gods
Neil GaimanAmerican Gods Yorumları ve İncelemeleri
American Gods yorumları ve incelemelerini, American Gods kitabı hakkındaki okur görüşlerini , American Gods puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Okuduğum ilk Geiman kitabıydı ve dile kolay 700 küsürlük bu kitabın dili çok da kolay değildi. Kitaptan bahsedecek olursam baş karakterimiz Gölge, üç yıllık hapis cezasından sonra hayatına kaldığı yerden yeni umutlarla devam etmeyi planlar. Evine dönmek için bindiği uçakta Gölge'nin karşısına Çarşamba adında bir adam çıkar ve Gölge'ye bir iş
Belquis'in seks sahneleri dışında bana zerre keyif vermeyen bir kitap oldu. Bu yazarın neyini bu kadar şişirmişler hiç anlamadım. Bir de dizisini yaptılar ya bu abuk kitabın bir şey demiyorum.
Kitap güya deizm üstüne kurulmuş ama alakası yok. Yazar muhtemelen kafası çok güzel olduğu sırada bir şey kurgulamış dur ben bunun kitabını yazayım demiş ortaya bu çıkmış. Tam bir çorba olmuş kitap ve odak noktası çok dağınık. Ayrıca yazarın anlatım dilini hiç sevmedim kitabın içine girmekte çok zorlandım. Bu puanı Belquis için veriyorum zaten :)
Kitabın kurgusu biraz zorlayıcıydı. Konu itibari ile ağır bir kitap olsa da ustaca kurgulandığını düşünüyorum. Uzun ve yavaş ilerleyen bir hikaye ve bu durum beklediğimden daha uzun zamanda kitabı bitirmeme neden oldu. Üzerinde düşündüren bir kitap Amerikan Tanrıları. Boş bir zamanda ayrıntıları kaçırmadan, dikkatli bir şekilde okunması gerektiğini düşünüyorum. Bu kitap için Fantastik türünde bir kitap demek doğru olur. Ancak böyle söyleyince aksiyon dolu bir hikaye beklenebilir. Böyle bir beklentiniz varsa okumanızı önermiyorum. İlerleyen sayfalarda aksiyonun doruk noktasına çıkacağı beklentisiyle okursanız hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Çok heyecanlı ilerlemese de ince ince işlenmiş bir hikaye ve yazarın başyapıtı sayılmasının nedeni de bu sanırım.
Birde çok fazla karakterin olması takip ederken daha fazla zorlanmanıza neden oluyor. Yazarın karakterleri çok iyi betimlediğini düşünüyorum. Hatta karakterleri daha ayrıntılı tanımak isterdim. Bazı bölümleri çıkartıp karakterlerin üzerine daha fazla gidebilirdi. Zaafları, hayalleri, korkuları, farklı bakış açıları olan bu karakterlerin hiç biri birbirine benzemiyor. Sırf bu nedenle yazarın hayal gücüne hayran kaldım sanırım. Her birinin kendine özgü özellikleri var ve kitaba iyi bir şekilde yansıtılıyor.
kitapgunesim.blogspot.com.tr/2018/03/amerika...
Aslında konu ve metaforik göndermeler çok iyiydi ancak Gaiman bu sefer fazla gevezelik etmiş. Yer yer sıktı ve en sonunda benim için, tamamen içine girilmez bir hâl aldı roman. Zaten 5 ödül alan formatı daha kısaymış. Keşke uzun versiyonuna geçmeselermiş.
Uzun bir roman olduğu ve yazarın başka eserlerini okumadığım için "ya beğenmezsem" ön yargısıyla okumaya başladım ama endişe etmeme gerek bile kalmadı. Akıcı bir romandı ve sizi kendi dünyasına (belki de bizim dünyamıza) hapsediyordu. Kitabın sonundaki genel bilgiler veren sözlük harikaydı.
Gölge aslında sıradan ve 'iyi' olarak bildiğimiz karakterlerden birisi. Tabi ki onu tamamıyla sıradan olarak görmek de absürt olur ama karakterinin ana hatları böyle. Çarşamba'yla olan ilişkisi ve Laura'yla ilişkisi bir nebzeye kadar benzerdi. Karakterler hakkında uzun uzun bir şeyler yazmayacağım çünkü sevdiğim çok karakter oldu ve bunları tek tek yazıya dökmek, düşünmekten ya da konuşmaktan daha zahmetli olacak. Ancak genel olarak tanrıların bilinen özelliklerine sadık kalınması ve günümüze adapte edilişleri başarılıydı.
Okumanızı önereceğim, çok farklı bir deneyim sunan şahane bir roman.
Daha öncede söylemiştim, bu adamı okurken aldığım keyif, doğrudan küçüklüğümde babaannemin kömürlüğünde eskiliklerin arasında bulduğum bir ansiklopedi ya da sayfaları tamamen yok olmamış bir çizgi romanı okumakla eşdeğer. Kendimi direk vişne ağaçlarının gölgesine sığınmış, dünyanın tüm kargaşasından uzak, küçük bir çocuk gibi hissediyorum. Ancak yine de belirtmeliyim ki yazarın uyuşturucu bağımlısı olduğundan ciddi ciddi şüpheleniyorum. Kriz anında gördüğü halüsinasyonları nasıl kâğıda döküyor bilmiyorum ama yan taraftaki resimde okuyacağınız tasvirleri kafası temiz bir adamın yapması pek mümkün görünmüyor.
Şaka bir tarafa, bakış açısına, yaratıcılığına, Amerikan mitleri üzerinde yaptığı korkunç araştırmaya (yukarıda da dediğim gibi Yunan Tanrılarına yer vermemesinin kesinlikle haklı bir gerekçesi vardır) hayran kalmamak elde değil. Bazen haddinden fazla uçuk betimlemeler yapsa da kitap her yeri ile bir zeka gösterisi. ucalisan.blogspot.com.tr/2016/07/amerika...