Tarık Akan, 1980 darbesi sonrası Almanya'da yaptığı bir konuşmada, "Birinci Kurtuluş Savaşı'nı kaybettik ikincisini kazanacağız." dediği iddiasıyla, Türkiye'ye geldiği gün havalimanında tutuklanır. Böylece uzun bir yargılama ve tutukluluk dönemi başlar. Savunmasında söylediklerinin çarpıtıldığını, Tercüman gazetesinin yalan ve yanlı haber yaptığını, yaptığı açıklamanın kültür emperyalizmi ile ilgili olduğunu söylemiştir.
Götürüldüğü şubede iki metrekarelik hücrelerde yedi kişinin kaldığı insanlık dışı muamelelere şahit olmuştur. Siyasi şube, sorgulamalar, itilip kakılmalar, aşağılanmalar, soğuk hücreler, bitli-fareli koğuşlar, sağcılar- solcular, devrimciler, TKP'liler,TİKKO'cular... Dayanılmaz işkencelere maruz kalan gencecik çocuklar, ölüme bile korkmadan sloganlarla giden yiğitler... İskencede Filistin askısına asılanlar, kaburgaları kırılanlar, verilen elektriğin etkisiyle kan işeyenler... okurken bile dayanamıyor insan.
Adalet sisteminin dipte olduğu o dönemde kendisi ve kendisi ile aynı kaderi paylaşan insanların, psikolojisini, çaresizliğini çok yalın ve etkileyici bir dille kaleme almış Tarık Akan. Ayrıca Yılmaz Güney'in Yol filminin serüvenine de yer vermiş.
(Alıntı) " Korkumu, heyecanımı bir yana koysam bile bütün bu olup bitenleri kendime konduramıyordum. Burada böyle çaresizce oturmayı hazmedemiyordum. Kişiliğimle, onurumla oynanıyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum. Elindeki boş çay bardağını bile bir yere koyamayan zavallının biriydim. Ne kadar da âcizdim. Gözyaşlarımı kontrol edemedim.
#okudumbitti
#tarikakan
#annekafamdabitvar
