Cezmi Ersöz İstanbul daki ilk adımlarımın destekçilerinden. Kolay bi dili var o yüzden her yaştan insanın okuyabileceği kitaplar. Bazı kitapları fazlasıyla melankolik olsa da genelde kısa hikayeler yazan iyi bi kalemdir kendisi. Taksim de başım önüme eğik yine gözlerimi kaldırılmadan başkalarinın ruhunu görmeme çabasıyla yürürken , kitapçının önünden geçiyordum. Bu büyük adamın imza günü olduğunu gördüm. Çantamda sefaf bi kap ile kapladığım annelik oyunu bitti kitabı. Cebimde hiç para yok ki yeni bi kitabını alıp imzalatayım. Neyse efendim girdim sıraya ve o masmavi gözlerden uzattığım kitaba şu satırlar döküldü.
" keşke beni de hayattan koruyacak böyle kılıflar olsaydı"
Anlayın işte, yazar olmak böyle bir şey olmalı. Melankolik gençlik yıllarımın biricik yazarı.tessekurler. İçimdeki karanlık ve acınası yanların sadece bana özgü olmadığını gösterdiğin için.
