Annelik Oyunu Bitti
Cezmi ErsözAnnelik Oyunu Bitti Gönderileri
Annelik Oyunu Bitti kitaplarını, Annelik Oyunu Bitti sözleri ve alıntılarını, Annelik Oyunu Bitti yazarlarını, Annelik Oyunu Bitti yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Artık insanlar öylesine yalnız, öylesine yaralı ki, birbirlerine âşık oldukları için değil, yaralarını sardırmak, ya da en azından bir süre için acılarını unutmak için birlikte oluyorlar...Pansuman için yani. Kimin yarası önce kapanır gibi olursa o terk ediyor önce bu hazin yuvayı..."
Birincisi,sevgiyi yaşarken hep elde var diyoruz,kıymetini bilmiyoruz; dahası,duygularımızı anlatmaktan ya çekiniyor ya da hep geç kalıyoruz.Ve en acısı insanlar,önyargıları,bencillikleri,hırsları ve en çok da korkularının neden olduğu duyarsızlıklar yüzünden kendilerini ve sevdiklerini sonsuza dek yitiriyorlar..
Sayfa 133Kitabı okudu
Gördüğünüz haksızlıklara tepki veremediğiniz için sürekli suçluluk duyguları içindesiniz,bu da içinizde sevgi potansiyelinizi eritip bitiriyor.Sevemiyor,bağlanamıyor,bir kadın sizi sevmeye başlayınca da içinizdeki sevgisizlik,o derin boşluk açığa çıkacak,beş para etmezin biri olduğunuz belli olacak diye,dehşetli korkuyorsunuz.
Sayfa 49Kitabı okudu
Ama bu kırgınlık,bu arama hali,bu geç kalmışlık,sanki benim yazdığım bir senaryoydu da ben bu senaryoya kendimden daha çok inanmıştım.Peki,içimde saplı duran bu acı,neyin nesiydi o zaman?
Sayfa 41Kitabı okudu
"Artık insanlar öylesine yalnız, öylesine yaralı ki, birbirlerine âşık oldukları için değil, yaralarını sardırmak, ya da en azından bir süre için acılarını unutmak için birlikte oluyorlar...Pansuman için yani. Kimin yarası önce kapanır gibi olursa o terk ediyor önce bu hazin yuvayı..."
"Artık insanlar öylesine yalnız, öylesine yaralı ki, birbirlerine âşık oldukları için değil, yaralarını sardırmak, ya da en azından bir süre için acılarını unutmak için birlikte oluyorlar...Pansuman için yani. Kimin yarası önce kapanır gibi olursa o terk ediyor önce bu hazin yuvayı..."
"Artık insanlar öylesine yalnız, öylesine yaralı ki, birbirlerine âşık oldukları için değil, yaralarını sardırmak, ya da en azından bir süre için acılarını unutmak için birlikte oluyorlar...Pansuman için yani. Kimin yarası önce kapanır gibi olursa o terk ediyor önce bu hazin yuvayı..."
"Sizde farkediyormusunuz, nufus çoğalıp kakabalık arttıkçasanki her yeri garip bir ıssızlık sarıyor. Sanki etrafta kimse yokmuş gibi geliyor bana. Sanki benim aradığım, brnim özlediğim insanlar alıp başlarını gitmişler gibi geliyor bana buralardan. Sizede öyle oluyor mu? "
" Evet, evet" die fırladı Gül abla, "İşte insansız toplumu yarattılar. Herşey var insan yok. Kimse yok ama herşey var. Bazen kucağımdaki bu çocukla şehrin ortasında yapayalnız kalıyorum. Yorgunluktan kollarım kopacak gibi oluyor, birisi çocuğu biraz tutsun istiyorum ama kimse yok, önümden insnalar değil YÜRÜYEN ELBİSELER GEÇİYOR sanki... "
" Haklısınız Gül abla" dir elimde olmadan bağırıyorum: "Artık insanlar öylesine yanlız öylesine yaralı ki birbirlerine aşık olmak için değil, yaralarını sardırmak yada en azından pasuman yapırmak için yani. Kimin yarası önce kapanır gibi olursa o terkediyor önce bu hazin yuvayı..."
*Bizim çocuk olduğumuz ama çokda keyfli olduğumuz dönemden, dönemin insanlarından bahseden kısa kısa öykülerden oluşan çok keyfli bir kitaptı. Enteresan olan kısım bizim çocuk ve neşe dolu olduğumuz günün o zamanın büyüklerinin yaşadığı iç sıkıntı ve yanlızlığı bu gün bizim yaşıyor olmamız... Hep derim DEĞİŞEN YANLIZCA TARİHTEKİ RAKAMLARDIR GERİ KALAN HERŞEY HEP AYNI....
*Keyfle okudum okumanızı tavsiye edebilirim.
Nasıl olsa bir gün biri gözlerime bakacaktı.
"Nasıl olsa bir gün biri gözlerime bakacaktı"
