İnsanların Antarktika’da sevdiklerini araması güzel bir sürpriz olabilir ama ya tek başına kalmak , ya herkesten uzaklaşmak ? Zaten döndüğümde bütün hikayelerimi onlara heyecanla anlatmayacak mıyım ? Neden ”o” kişilere seyahatten fotoğraf atıyoruz ki ? Bu bir kıskandırma çabası mı yoksa “keşke sen de olsaydın” mesajımı bilmiyorum