"Güney Afrika diye bilinen bir ülkede doğdum. Oraların yüreği, her taraftan denize açılan geniş bir yayladır. Fakat insan bunu düşündüğünde, hatırladığında yalnız dağları, ovaları, geniş otlakları değil, üstelik dağlarla, ovalarla ilgili olmayan derin ve ciddi şeyleri de bulur çıkarır. Bütün bunlar insan ile ilgili şeylerdir. Bunlar birtakım insanlarca belli belirsiz işitilir, güç anlaşılır. Fakat birtakım insanlar için ise, hiç sesleri kesilmez, aksine gittikçe artar. Geniş otlaklar ve gökyüzü, oynanan büyük insan dramının dekorunu oluştururlar... Bu dramla tüm Afrika, tüm insanlık ve dünya ilgilidir. Çünkü hiçbir ülke, ada değildir, tek başına bir bütün değildir artık." ... "Artık Çok Geç", Güney Afrikalı yazarın en güçlü romanlarından biri. Ağla Sevgili Yurdum adlı romanı gibi, bu kitabının da dünyanın her yerinde ilgiyle okunmasının nedeni, belki de yazarın evrensel bir kavram olan sevgiyi, bütün doğallığıyla yazıya dökmesi...

Yazar:

Alan Paton

Çevirmen:

Mehmet Harmancı

Tahmini Okuma Süresi: 5 sa. 40 dk.Sayfa Sayısı: 200Basım Tarihi: Mart 1987Yayınevi: Bilgi Yayınevi

Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Roman,

Edebiyat

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

493gösterim

Yazar Hakkında

Alan PatonYazar · 3 kitap

Paton, bir memurun oğlu olarak Natal Kolonisi'nde (şimdi Güney Afrika'nın KwaZulu-Natal eyaleti) Pietermaritzburg'da doğdu. Maritzburg Koleji'ne bitirdikten sonra Natal Üniversitesi'nden Lisans Derecesi ve ardından eğitim diploması aldı. Mezun olduktan sonra Paton, önce Ixopo Lisesi'nde ve ardından Maritzburg Koleji'nde öğretmen olarak çalıştı. Ixopo'dayken Dorrie Francis Lusted ile tanıştı. 1928'de evlendiler ve 1967'de amfizemden ölümüne kadar birlikte kaldılar. Birlikte geçen yaşamları, Paton'un 1969'da yayınlanan "Kontakion for You Departed" adlı kitabında belgesel olarak anlatılmıştır. Yonatan ve David adında iki oğulları oldu. 1969'da Paton, Anne Hopkins ile evlendi. Bu evlilik Paton'un ölümüne kadar sürdü. 1935'ten 1949'a kadar genç (yerli Afrikalı) suçlular için Diepkloof Islahevi'nin müdürü olarak görev yaptı ve burada açık yurtlar, çalışma izinleri ve ev ziyaretleri gibi tartışmalı "ilerici" reformları uygulamaya koydu. Erkekler başlangıçta kapalı yatakhanelere yerleştirildiler; Güvenilirliklerini kanıtladıktan sonra yerleşke içindeki açık yurtlara transfer edileceklerdi. Güvenilirlik gösteren erkeklerin yerleşke dışında çalışmasına izin verilecekti. Bazı durumlarda, erkeklerin, bir bakım ailesinin gözetimi altında yerleşke dışında ikamet etmelerine bile izin verildi. Paton'un Diepkloof'taki yıllarında ev izni verilen 10.000 erkeğin %5'inden daha azı, geri dönmeyerek güvenlerini sarstı. Paton, II. Dünya Savaşı sırasında hizmet için gönüllü oldu, ancak reddedildi. Savaştan sonra, masrafları kendisine ait olmak üzere, dünyanın dört bir yanındaki ıslahevlerini gezmek için bir geziye çıktı. İskandinavya, İngiltere, kıta Avrupası, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'ni gezdi. Norveç'te geçirdiği süre boyunca, yolculuğu boyunca tamamladığı ve 1946'da San Francisco'daki Noel Arifesinde bitirdiği ufuk açıcı romanı Cry, the Beloved Country üzerinde çalışmaya başladı. Paton, 1950'lerde çok sayıda kitap yayınladı ve satışlarından zengin oldu. 1948'de, Cry, the Beloved Country'nin yayınlanmasından dört ay sonra, Güney Afrika'da sağcı Ulusal Parti (National Party) iktidara geldi. Paton, Margaret Ballinger, Edgar Brookes ve Leo Marquard ile birlikte 1953 başlarında Liberal Derneği (Liberal Association) kurdu. 9 Mayıs 1953'te, Ulusal Parti hükümeti tarafından getirilen apartheid yasalarına karşı savaşan Paton'un kurucu başkan yardımcısı olduğu Güney Afrika Liberal Partisi (Liberal Party of South Africa-LPSA) kuruldu. Üyeliği hem Siyahları hem de Beyazları kapsadığı için, 1960'ların sonlarında hükümet tarafından zorla feshedilene kadar LPSA'nın Başkanı olarak görev yaptı. Paton, İlerici Parti (Progressive Party) 'nin kurucusu Bernard Friedman'ın bir arkadaşıydı. 1930'larda İngiltere'ye taşınan Paton'un yazar meslektaşı Laurens van der Post, partiye birçok yönden yardımcı oldu. Van der Post, Güney Afrika Gizli Polisi'nin Paton'a para ödediğinin farkında olduğunu, ancak yasal prosedürlerle durduramadığını biliyordu. Paton, apartheid'e karşı protestolarda, partideki diğer pek çok kişi gibi barışçıl bir muhalefeti benimsedi; bazı SALP üyeleri ise daha şiddetli bir yol izledi ve sonuç olarak partiye bazı olumsuz eleştiriler de eklendi. Paton'un pasaportuna, her yıl verilen Özgürlük Ödülü'nün takdim edildiği 1960 yılında New York'tan dönüşünde el konuldu ve on yıl boyunca kendisine iade edilmedi. Cry, the Beloved Country iki kez sinemaya çekildi (1951 ve 1995'te) ve Broadway müzikali Lost in the Stars'ın temelini oluşturdu. Paton'un ikinci ve üçüncü romanları Too Late the Phalarope (1953) ve Ah, but Your Land is Beautiful (1981) ve Tales From a Troubled Land (1961) adlı kısa öykülerinin tümü, yazarı ilk romanında anlattığı aynı ırksal temaları ele alır. Paton, Güney Afrika'da ırk ve siyaset üzerine üretken bir makale yazarıydı. Alan Paton Ödülü, her yıl onun onuruna verilmektedir. 20 Nisan 2006'da "Edebiyata olağanüstü katkı, çalışmaları aracılığıyla apartheid baskısını açığa vurarak ve adil ve demokratik bir toplum için savaşması" adına Altın Ikhamanga Nişanı ile ödüllendirildi.