Descartes "Düşünüyorum o halde varım." demiş.
Samuel Beckett ise "Acı çekiyorum, o halde varım." demiş.
Kitap öykülerden oluşuyor ve her öykünün ana karakteri aynı kişidir. Belacqua Shuah. Aslında bu öykülere, neredeyse kronolojik sıralamaya uygun olarak karakterin hayatından kesitler diyebiliriz.
Belacqua Shuah bir şair ve ayrıca Batı dilleri öğrencisidir. İçkiye düşkün, kafasına göre konuşan, davranışları sarsak, görüntüsü özensiz, yorgun, yalnız, tekbenci, kadınlarla ilişkilerini anlık yaşamayı tercih eden aykırı bir adamdır. Eee haliyle hayatına giren insanlarda aynı kafadadır. Bu adam hasarlı kalbinin yerinin bir akıl hastanesi olduğuna inanır. İntihara meyillidir, denemişliği de vardır.
Öykülerde Belacqua nin günlük yaşantısını, arkadaşlarıyla sohbetlerini, kadınlarla yarı hayali ilişkilerini okuyoruz. Anlatım dili sade olsa da bu bezgin adamın çalkantılı ruh haline uyum sağlayabilmek epeyce zordu. Bu durum Belacqua bir ameliyat masasında hayata gözlerini yumana kadar devam ediyor. Karaktere pek ısınamasamdım da sonu beni üzdü
