Ağır çantasını sürükleyerek okuldan eve döndüğünde annesi onu mutfakta ikindi kahvaltısı ve hoşgeldin gülücüğü ile karşılardı. Bu anı onun ruhunda derin bir iz bırakmıştı; bütün yaşamı boyunca çocukluğundaki o güvence hissini yeni baştan yaşamak istediğinde, belleğinde o odanın ayrıntılarını canlandırırdı, çünkü bu mutfak, anne sevgisinin sarmalayıcı ve şefkatli varlığının bir simgesiydi.