Asya
Ahmet DemirAsya Gönderileri
Asya kitaplarını, Asya sözleri ve alıntılarını, Asya yazarlarını, Asya yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Anla beni Asya! Her yer karanlık.
Gözüme bin perde çekmiş özlemin,
Görmek ukte kalmış seni bir anlık
Kıyısında durup... Koca âlemin.
Bir âlem ki Asya, ben başındayım,
Sonunda sen varsın hep mesafeler,
Sensiz günler asır, bin yaşındayım
Sensiz bin yıl daha sürer geceler ...
" Ben çok yoruldum, içimde bir yerler sürekli ağrıyor ve başımın içinde bir ses durmadan çığlık atıp duruyor.. "
Neler olmamıştı ki şu kısacık ömürde?
Bugün ölümler daha farklıydı. Ne yaşlılıktan ne hastalıktan ne savaştan... İnsanlar ölmek için sırasını beklemiyordu. Hatta insanlar ölmek için Azrail'in gelmesini bile beklemiyordu. Ya insan insanın Azrail'i oluyordu, ya insan kendinin Azrail'i ...
İnsan aşağılık bir yaratıktı. Ne olursa olsun kendi yaşadığı kaderin daha iyisini yanındaki birine layık görmezdi. Ve her insan farkına bile varmadan kibirden bir dağ taşırdı sırtında. Herkes her konuda diğerinden daha iyi olduğunu düşünür, yaşadığı hayatın çok daha iyisini hak ettiğini ama kaderinin kötü yazıldığını kendi kendine söylenip dururdu.
Her gün şehit cenazesinin getirilip, derme çatma evlerde taziye çadırlarının kurulduğu, çocukların, kadınların tecavüze uğrayıp öldürüldüğü, yokluktan insanların intihar ettiği bu topraklarda ben hiç haykıranların sesine kulak veren kimse görmedim. Herkes ' Bana dokunmayan yılan bin yaşasın! ' diye haykırıyor. Biliyor musun, bu ülkede herkes masum, herkesin temiz bir kalbi var ve herkes kendini Allah'a en yakın kul olarak görüyor.
Gitmek lazım.
Dilimi anlayan insanların yaşadığı, rahatça delirebileceğim bir yere gitmeliyim. Sessizliğin huzur verdiği yerlere gitmeliyim. İnsanların huzur için, gökyüzünü dinlemek için, kuşların şarkılarını dinlemek için, rüzgârın taşıdığı cümleleri anlamak için sustuğu topraklara gitmeliyim. İnsanların korkuyla yaşadığı bu topraklarda artık nefesim daralıyor. Ben haykırıyorum, ben dinliyorum. Karşımdakiler duvar oluyor. Ve öyle bir an geliyor ki her tarafı açık bir cezaevinde yaşadığımı sanıyorum .
İnsan ayrılığın derinliğini ancak ayrılık vakti geldiğinde anlarmış. Kalmanın gitmekten zor olduğunu anlayınca insan kendi istemese de ayakları basmazmış bulunduğu topraklara ...