Benim tek arkadaşım, okuduğum kitaplardı. Oradaki insanlarla konuşurdum. Kendimi hikayedeki karakterlerin yerine koyardım. Onlarla birlikte mutlu olup onlarla birlikte üzülürdüm. biliyorum, bu yaptığım şey birazcık tuhaf ama böyle yapmak kendimi iyi hissetmemi sağlıyordu. Hem zaten normal biri olmadığımı da söylemiştim.