Öncelikle yorumuma Ziya Gökalp'in sözüyle başlayayım.
"Katliam değil, karşılıklı mukatele (savaş, vuruşma) oldu."
Ermenilere yapılanları hüzünle anıyoruz şeklinde bir güzelleme vardı kitapta. Osmanlı Ermeni soykırımı yapmadı. Ordumuzu arkadan vuran, ülkemize ihanet eden kiliselerini silah depolarına dönüştüren, birliğimizi bozup Ermenistan Devleti kurmak isteyen bir azınlık karşısında Osmanlı tehcir-sürgün kararı aldı.
Tarihi bırakıp kitaba gelince bitirmek ve bırakmak arasında kaldım ama sırf kitap yarım bırakmayı sevmediğim için okudum. Bazı şeyleri daha kitabın başındayken anlamıştım. Okumak isteyenler için 'spoiler' vermek istemiyorum. Ancak kurgu çok basit ve havada kalmış gibi. Tüm kitap birkaç karakter etrafında dönüyor. Bazı kısımları çok yavan kalmıştı. Başta da belirttiğim gibi ermeni güzellemesi çokça vardı. Maalesef Türk asıllı bir yazar olmasına karşın kitapta Türkleri cinci, falcı, dine inanıyormuş gibi gösterip aslında alakası olmayan, içkici göstermiş. Baba figürü Türk ailede oldukça sert ve iğrenç bir karakterken Ermeni ailede muhteşem bir babaydı. Ermeni halalar çok sevgi dolu, Türk teyzeler deliden hallice ki bir tanesi deli gibi gösterilmişti. Neden bilmiyorum Türk düşmanlığı var gibi hissettim.
Yine de okumak isteyenlere keyifli okumalar diliyorum. Benim keşke okumasaydım dediğim kitaplar listesinde yerini aldı.
Aşk ve 
Siyah Süt kitapları bana çok saçma gelmişti. Özellikle 
Baba ve Piç başka. Bence farklı bir kurgusu var