Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde
Mahir Ünsal ErişBangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde Sözleri ve Alıntıları
Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde sözleri ve alıntılarını, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde kitap alıntılarını, Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ama seviyordum onu. Yani galiba seviyordum, sanırım sevmek böyle bir şeydi. Hiç yanımdan gitmesin istemekti..”
“ Gitmesinde sorun yok, asıl sorun bir daha gelmeyecek olmasında. “
Sayfa 16Kitabı okudu
“Aşk acısı çekmenin yeri de yok, yaşı da; nereye gitsen kafayı da taşıyorsun çünkü.”
Sayfa 47Kitabı okudu
“Ezan okununca bitiyor gün çocuklar için.”
Sayfa 12Kitabı okudu
“Oysa dedem, yalnızca karanlıkta kötü olunur sanıyordu.”
Sayfa 39Kitabı okudu
Kimi sevsem, hep beklemekle geçiyor vaktimin büyük çoğunluğu.
Biliyorum, kimi sevsem en son hatırladığım görüntüsü gidişi olur.
Sayfa 109 - İletişimKitabı okudu
Gitmesinde sorun yok, asıl sorun bir daha gelmeyecek olmasında.
Sayfa 20Kitabı okudu
Kediler, bir insanı gün boyu meşgul edebilecek kadar güzel oynarlar çünkü.
Sayfa 28
Gitmesinde sorun yok, asıl sorun bir daha gelmeyecek olmasında.
Ne çok severler zamansız gitmeyi kadınlar.
Sayfa 104
“Araba aldık çok borcumuz var, diyelim, Çocuk ne zaman, çocuk? desinler, biz utanalım. Ama hiç ayrılmayalım..”
80'ler...
Bangır bangır Ferdi çalıyor evde, zamanın çok evleri gibi. İnsanların kederli olmayı çok sevdiği yıllar. Her şeye sinmiş bir Maltepe kokusu, bir ucuzluk, bir pazardan alınmışlık, bir muşambalık.
Sayfa 14Kitabı okudu
Akıl ne cilveli bir dehliz, hangi kapıdan nereye çıkaracağı belli olmuyor. Kiminle karşılaşacağını hiç bilemiyorsun.
Sayfa 48
“.. İlk kez o zaman göz göze geldik Şefika’yla. Gözleri, nasıl desem, camdan bilyeler gibi pırıl pırıldı. Çok üzgündü ama. Ben annesine üzülüyor sanmıştım baştan, değilmiş, o hep öyleymiş, üzgünmüş hep. İnsan üzülmekten yorulmaz mı? Küçükken babaannem kanatana kadar ağzıma burnuma vurup sonra da mikrop kapmasın diye kolonyayı boca ettiğinde bile avazım çıkasıya ağlar, sonra ağlamaktan, üzülmekten yorulup gider karıncalarla oynar ya da terliklerden arabalar yapar, halının desenini yol belleyip kendi kendime trafik idare ederdim. O yorulmuyordu. Hep üzülüyordu.”