Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Baragan'ın Dikenleri
Panait IstratiBaragan'ın Dikenleri Yorumları ve İncelemeleri
Baragan'ın Dikenleri yorumları ve incelemelerini, Baragan'ın Dikenleri kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Baragan'ın Dikenleri puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Baragan'ın Devedikenleri #okudumbitti
Kitap 1907'nin Romanya'sında Tuna Nehri kıyısında bir balıkçı köyünde geçiyor.
Hikayenin kahramanlarından biri, Kostake'nin şu sözleri dönemi güzelce özetliyor aslında:
" İşte devedikenlerinin hakiki hikayesi. Kiokoi devedikenleri! Cellat devedikenleri! (Zalimler kastediliyor) Ucu bucağı olmayan bir Baragan haline gelen fazlasıyla sabırlı memleketimizin üzerinde şiddetle hüküm süren cüzzam! Bininci defa olarak kendime soruyorum: Nasıl oluyor da köylüler tenda'larını istila eden, sırtlarına binen ve son damlalarını da akıtan bu devedikenlerinin ısırıklarını duymuyorlar? Nasıl oluyor da öfke tepelerine çıkmıyor? Ve öz yuvalarından kendilerini kovan bu ayrıkotlarının topunu birden ateşe vermiyorlar?"
Yazar toplumsal uyanış, ayaklanma ve ardından devlet eliyle yargısız infaz edilen 11.000 köylünün hikayesini o kadar güzel anlatmış ki kendisini ayakta alkışlamak isteyebilirsiniz. Kitapta anlatılanlar tamamen gerçeklere dayanıyor.
Panait İstrati'ye Balkanlar'ın Gorki'si deniyormuş ve tüm kitapları kendi yaşamından ve çevresindeki insanların hayatından izler taşıyormuş.
Bana Jorge Amado'nun Kızıl Tarlalar'ını da anımsattı.
Baragan üzerinde sadece devedikenleri yetişen uçsuz bucaksız bir bozkır. Geçenler internette bir Baragan videosu görünce hemen kitabı daha fazla bekletmemeye karar verdim. İyi de oldu; hem 100 yıllık hem de eskimemiş bu öyküde yazar "...bütün memleket bir Baragan'dan ibaret ve üzerinde dolaşan eli kamçılılar, devedikenlerinden çok daha zehirli." diyor. Fazla tanıdık değil mi?
Kısaca; siyasi tarih arka planlı, feodalite ve ona duyulan isyanı, bir çocuk gözünden yansıtmaya çalışan, eleştirel bir roman denemesi, Baragan Dikenleri...
Yazar, Romanya örneği üzerinden dönemsel bir toplum eleştirisi yaptığı gibi feodal çatı altında “insanların bir kuru parça ekmek için yaşama mücadelelerini” tüm çıplaklığıyla okura yansıtmaktadır.
Kurmuş olduğu bir metafor üzerinden, dünyadaki adalet, sefalet, kölelik, zenginlik, salgın ve isyan kavramlarını ışığında toplumsal, rejimsel bir eleştiri paydasında insan olmanın ve insan olarak yaşamanın zorluğu ve imkansızlığının tartışması yapılmaktadır. Din algısının da siyasileştirilmesinin eleştirisini yapmaktan çekinmeyen yazar, aslında güçlü olan insanın “her şeyin sahibi” olma küstahlığını ve insanları “ötekileştirme” hastalığına da parmak basmaktadır. Var olan mevcut yapıda başkaldırının kaçınılmazlığı ve sömürüye dur demek adına çekilen “isyan bayrağı” ile insanın da bir kaynama noktası olduğu gerçeğini sembolize etmektedir.
İnsanların kötülüğünü ve bunu devlet yönetimine yansıtmasının açık bir örneğini teşkil eden bu kitabı, bütün siyaset ve tarih severlere önermek istiyorum...
Roman, yazarın kendi çocukluğunu anlattığı bir otobiyografi niteliğinde.
Roman, küçük Matache'nin babasıyla birlikte, dönemin zorlu koşullarında Rumen köylerini gezerek geçimini sağlamaya çalıştığı bir dönemde geçiyor. Matache, bu yolculuklar sırasında farklı insanlarla tanışıyor, farklı kültürleri ve yaşam tarzlarını öğreniyor. Bu deneyimler, onun dünyaya bakışını ve kişiliğini şekillendirmeye başlıyor.
Roman, bir yandan Matache'nin çocukluk dönemini ve büyüme sürecini anlatıyor, diğer yandan da dönemin sosyal ve ekonomik koşullarını gözler önüne seriyor. Istrati, romanda, dönemin toplumsal adaletsizliğini, yoksulluğu ve baskıyı çarpıcı bir şekilde anlatıyor.
Baragan'ın Devedikenleri, sürükleyici bir kurgusu ve etkileyici karakterleriyle, okuyucuyu adeta Matache'nin dünyasına çekiyor. Roman, hem bir çocukluk romanı hem de bir toplumsal roman olarak okunabilecek nitelikte.
Yazarın okuduğum ilk eseri.
Kahramanımız Matake'nin gözünden anlatılıyor bütün olaylar.
Matake Romanya nin yoksul bir balıkçı köyünde annesi ve babası ile yaşıyor...
Babası kaval çalan, balik tutamadığı için evde kadin işleri yapan bir erkek... Annesi ise babasının yapamadığı erkeklik görevini üstlenen bir kadın...
Bir gün babası ile fazla balıkları satmak için yola çıkan Matake nin sonrasında dikenlerle dolu Baragan i merakı ve gizli yolculuğu ile devam eder...
Dönemin yoksul köylülerini ve köy ağalarının yaşantılarını anlatan eser bizim coğrafyamıza çok yabancı değildir...
Osmanlı imparatorluğu çoktan terk etmişti. Bunun üzerine Yerli halk için mutluluk yine gelmedi. Boyer denilen köy ağaları halkın kanını son damlasına kadar sömürmeye and içmişti. Okuyacağınız öykü sıradan bir insanın hiç yaşamadığı Duygular degil haksızlık, hukuksuzluk ve umutsuzluk. Balkanların Gorgisi'ne selamlar.
Bana daha ilk bölümdeki dikenli arazi tasvirinden İnce Memed'i hatırlatmıştı. Konu olarak da birbirine paralel kitaplar. Bir ağa tarafından sömürülen Rumen halkının açlığa karşı hayatta kalma mücadelesi, 15 yaşındaki Matake'nin gözünden anlatılıyor. Hani bazı kitaplarda dramlar sömürü aracıdır, okuru ağlatmak için vardır, abartılıdır. Bu kitaptaki dram öyle gerçek ve soğuk ki okurken boğazım düğümlendi. Duygu sömürüsü olsun diye uzatılmadan sadelikle anlatılan acılar bence çok daha gerçekçi ve üzücü oluyor. Sizi 1900'lerin ilk yıllarının Balkanlarına götürecek kısacık bir hikaye. Rüzgarın uzaklara sürüklediği dikenlerin peşine düşüp hayallerini kovalayan iki çocuğun hikayesi.