Başkalarının Kanı
Simone de BeauvoirBaşkalarının Kanı Gönderileri
Başkalarının Kanı kitaplarını, Başkalarının Kanı sözleri ve alıntılarını, Başkalarının Kanı yazarlarını, Başkalarının Kanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dünyayı ben yaratmadım. Ama varlığımla her an yeniden yaratıyorum onu. Olan biten her şeyi de benim yüzümden oluyormuş gibi görüyorum.
Sayfa 134Kitabı okudu
Hepimiz sorumluyuz. Ama "hepimiz" demek "herbirimiz" demektir. Ben hep böyle düşündüm, çocukken bile. Bu bulvarın varolması için gözlerim yeterli. Dünyanın bir sesi olabilmesi için sesim yeterli. Sessiz kalınca, benim suçum bu.
Sayfa 133Kitabı okudu
Varolmayı seçmedim ama varım. Kendi kendinden sorumlu bir anlamsızlık: Tastamam benim bu.
Sayfa 119Kitabı okudu
Bana üzüntü veren şey de bu; kişinin kendi değeri yalnızca kendisi için vardır,benim için değil: Yalnızca dış görünüşüne erişebilirim onun; ben de anlamsız bir dış görünüşten başka bir şey değilimdir onun için; olmayı kendim bile seçmediğim bir veri..
Sayfa 119Kitabı okudu
Bir Eylem
Bir eylem ve yeni bir şey beliriveriyor dünyada; benim yarattığım ve benim dışımda, bensiz olarak, ardından önceden bilinemeyen çığlar sürükleyen bir şey.
Sayfa 82Kitabı okudu
+Bence sizin yanıldığınız nokta, yaşamanın nedenlerinin gökyüzünden hazır olarak önünüze gelivereceğini sanmanız: Oysa onları yaratmak bize düşer!
-Ama kendimiz yarattığımızı bilirsek, artık onlara inanamayız. Bu yalnızca kendimizi aldatmak olur.
+ Niçin? Zaten öyle havadan yaratılmaz onlar, bir sevginin,bir dileğin gücüyle yaratılır, o zaman yarattığımız şey somut ve gerçek olarak belirir karşımızda.
Sayfa 79Kitabı okudu
Sessiz Bir Ölüm
.. önünde kocaman, güzel bir ödül gibi bir dünya vardı. Artık hiç gelecek yok, dünya siliniyor. Gözlerin kapalı, zonklayan başın içinde görüntüler dönüp dolaşıyor, tıpkı yüreğinden çıkıp gene yüreğine dönen kan gibi; gözkapaklarını açtığında bile nesneler orada, bir düşteymişcesine belirgin ve cansız olan bu nesneler artık senin varlığının bir parçası; dünya somutluğunu yitiriyor, seni yutuyor; gittikçe solan ve sonunda sönecek olan ölgün bir ışık olana dek inceliyor; gelecek, duran anın kımıltısızlığına doğru geriliyor; çok geçmeden şimdiyle gelecek buluşacak; hiçbir zaman, hiçbir dünya, hiçbir kimse olmayacak.
Sayfa 76Kitabı okudu
Evet bir rüya ama uğruna savaşılmaya değer bir rüya
Özgürlüğün büyüsünün, kardeşliğin gücünün, insanlığın en üstün tutkusunun şarkısını söylediler. Çok yakında savaş, zorbalık, diktatörlük olanaksızlaşacaktı; siyasete bile gerek kalmayacaktı, çünkü insanlar arasında hiçbir ayrılık olmayacak, insanlık bir bütün olacaktı. Gelecek adına selamladıkları en üstün umut buydu işte: Özgürlüklerinin bilinci içinde tüm insanların uzlaşması.
Sayfa 73Kitabı okudu
Siyaset, insanlara dıştan eylemde bulunma sanatıdır; insanlığın bir bütün olarak kendi için örgütlenebildiği gün, siyasete hiç gerek kalmayacaktır.
Sayfa 68Kitabı okudu
"Herbirimiz her şey için ve herkese karşı sorumluyuz."
Sayfa 8 - DostoyevskiKitabı okudu
Parmağımızı oynatmazsak dünya kendi kendine değişir mi sanıyorsun?
Sayfa 19Kitabı okudu
"Bence sizin hatanız, yaşama sebeplerinizin gökten hazır olarak önünüze düşeceğini sanmanız. Oysa onları yaratmak bize düşer!"
“bana öyle geliyor ki, birini gerçekten sevdiğinde başka birini sevebileceğin aklına bile gelmez.”
bana öyle geliyor ki, birini gerçekten sevdiğinde başka birini sevebileceğin aklına bile gelmez.