İşimiz gücümüz dram gerçekten. Çünkü dram dediğin hayat Efsun Abla. Çöpe terk edilmiş bir bebeğin hikayesini sen yazsan dram, ben yazsam dram da o bebek gerçekten çöpe terk edildiğinde onun alnına yazılan dram değil mi?
Ya sen Efsun abla, sen baştan sona dram değil misin? Doğduğun köy, büyüdüğün pavyon, düştüğün genelev, sevdiğin adamlar, tanık olduğun cinayetler, getirdiğin cinnetler, kestiğin bacaklar, dilediğin sokaklar...
Kim yazdı bunları? Tanrı mı?