İbrahim Ethem Belh sultanı idi. Sarayında, (plâstik) hayatın ve saltanatın en güzel anlarında bir ses dudyu
"-Biz seni bunun için yaratmadık!"
Ve deliler gibi, kendisini kırlara attı, deliler gibi... Herşeyini, ne sultanlık, ne şu, ne bu, herşeyini terketti ve kendini yalnız Allah'a verdi...