... bir gün söylediğim hiçbir sözün etrafımdakiler için bir önemi olmadığını anladım. Kimse nereli olduğumu bilmiyor, merak da etmiyordu. Bu dünyaya söyleyebileceğim bir sözüm yoktu.
Kelimeler taş olup yüreğime oturuyordu. Ben de nehir gibi olup hafızasızca akmayı öyle çok istedim ki... Bir de toprak olup hiçbir şeyi unutamamak vardı.