Ben, Kendim ve Bergen
Ayşe Başak KabanBen, Kendim ve Bergen Sözleri ve Alıntıları
Ben, Kendim ve Bergen sözleri ve alıntılarını, Ben, Kendim ve Bergen kitap alıntılarını, Ben, Kendim ve Bergen en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her kimse homofobik bir homo işte... Zaten bu ülkede travestiler hep o tür insanlar tarafından öldürülmüyor mu?
Ayizi Kitap ~KırmızıSaçlıPeriKitabı okudu
Kayıp ...Senin eşin bir kayıp.Yitik...Yitik değil. Kayıp. Arada bir fark var. Bir fark olmalı. Öyle demiyor muydu şair?
Sayfa 103 - Ayizi Kitap ~Kimliği Belirsiz Cesetler AlbümüKitabı okudu
Dedelerin ölmesi bir işaret gibidir; hayatın akışının hızlandığının, sizin büyüdüğünüzün, diğerlerinin yaşlandığının işareti. Ailede yaşanan ilk ölüm kapıyı aralar; siz sıranızı beklediğinizi öğrenirsiniz.
Ayizi Kitap ~Garnik ile ŞaşikKitabı okudu
Aşkta da yaşamın içinde de gözyaşı yemeğinin en sulu tarafı hep kadınların payı.
"İnsanların kan acıları toplumun açık yaralarıdır Nilgün," diyorum. "Bir gün onlar da bunu anlayacak."
Sayfa 85 - Ayizi Kitap ~Kırmızı PabuçlarKitabı okudu
"Yani senin aynaya bakmak istememenin asıl nedeni, kendi yüzünü görmek istememen değil, kendi geçmişini görmek istememen."
Aşkın içerisinde mutlak bir eziyet varmış gibi göstermeyi herkes bir halt sanıyor , Ne kadar acı o kadar aşk!
Bir türkünün kanadına tutunup ağlardı.
Aynada kendi aksimi görünceye kadar nihai bir karar vermemiştim. Oysa belki de hiç bakmamalıydım aynaya çünkü aynanın sırında hayatının sırrı gizlidir.
Sayfa 67 - Ayizi Kitap ~KıvrımKitabı okudu
Bir çocuğun, hayatı boyunca asla unutamayacağı sahnedir babasının ağladığı an; ben o gün bunu öğrendim. Daha önce babamı gözlerindeki yaşları akıtırken görmemiştim.Sonradan sadece bana, bize göstermediği için bunu hiç bilmediğimizi düşündüm. Yaşadığı, yaşadığımız, acımasız, adaletsiz ve gayri insani hayatın içerisinde ağlamamış olması mümkün değildi.
Ayizi Kitap ~Garnik ile ŞaşikKitabı okudu
Hep alçak sesle konuşan biri de vardı ki kederini soylu kılmak için yüreğindeki kurşun yarasına 'aşktandır' derdi, " diye mırıldanıyorum.
'
" Ah ne güzel söyledin kız! "
"Ben söylemedim. İranlı şair Füruğ Ferruhzad söylemiş. "
"Füruğ, " son hecesini buğulu bir sesle uzatarak, "ne güzel bir isim, müzik gibi söylenişi, kadın değil mi? "
Ayizi KitapKitabı okudu
Kimseye yetemeyen insanlardı babalar; kendi hayatlarından vazgeçen, sevmedikleri işlerde çalışan, kimsenin analık kadar değerli görmediği bir konumda kalmaya mahkum; parçalanan, hayatın pençesinde nefes almaya çalışan ama aynı zamanda sarsılmayan, üzülmeyen, ağlamayan, kırılmayan ...
"Sen öyle zannet. Aşk dediğin senin anladığın gibi değil. Şu çokbilmiş kitaplarında yazan romantik mıy mıy bir şey hiç değil. Acının, kederin, gözyaşının, tutkunun olmadığı şey aşk değildir.''
Yoksul çocukların bakışlarında yoksunluk vardır. Onlar bunu gizlemeye gerek görmezler ama bir şekilde kaderlerini değiştirip zengin olsalar dahi geriye itelemeye çalıştıkları o yoksunluk orada asılı kalır. Kimse başaramaz çocukluk yıllarının izlerini silmeyi. Yoksulluk bir kez yaşandı mı, ne olursa olsun kalır bir yerlerinizde.
Ayizi Kitap ~Garnik ile ŞaşikKitabı okudu
Düzeltebilirim sanmak, değişeceğini ummak . . . Böyle bir yanılgı içinde yaşadım evliliğimi. Nerede hata yaptığımı dahi bilmiyorum. O bu kadar değişmiş olabilir mi? Ben bu adamı hiç tanımamış olabilir miyim? Şimdi geçmişe dönüp düşündüğümde bu sorulara net cevaplar veremediğimi görüp üzülüyorum; demek ki hâlâ aynı yanlışın içindeyim.