"Ümit;bir damla bal, baharda açan bir lale tarlası gibi. Taze bir yağmur, fısıldanan bir yemin, bulutsuz bir gök, bir cümlenin sonundaki mükemmel noktalama işareti ve bu dünyada dibe batmama engel olan tek şey."
"... her şeyi hissetmek istiyorum. Öylece bekleyip kim bilirlerin kim bilirlerin, belkilerin ve büyük pişmanlıkların gölgesinde yaşamak istemiyorum. Ne var ne yoksa hissetmek istemiyorum çünkü uyandığımda bu olağanüstü olayın geride kaldığını, miadın dolduğunu ve elime geçen fırsatın kaçtığını ve bir daha asla geri gelmeyeceğini, bu ellerin bu sıcaklığı bir daha asla hissetmeyeceğini görürsem neler olacağını düşünüyorum.
Fakat acı çekiyorsam bunun nedeni acı çekmenin nasıl bir şey olduğunu iyi bilmem. Ne yapıyorsam başka türlüsünü yapmayı bilmediğimden yapıyorum. Doğru olduğunu düşündüğüm için yaptıklarımın ardında bana asla yanlış olduklarının öğretilmemiş olması var.
Çünkü tek hissettiğim nefretken dünyaya iyilikle yaklaşmak zor.
Çünkü hep dehşete tanık olmuşken dünyanın iyi yanını görmek çok zor.